Toenemende lig in die onlangse jare het bekendgemaak dat die Bybelse dag – en ook die Sabbat begin op die manier, en is dit met sonsopkoms. Die chronologie wat die gebeure van Yahushua se dood en begrafnis omhul is die onweerlegbare bewys dat die Jode ten tye van Yahushua dood steeds die Sabbat onderhou het met die begin van sonsopkoms.

Het jy al gehoor
van coup de
grâce? Joernaliste lewer so af en toe verslag oor ʼn coup d’état (staatsgreep) in een of ander politieke kookpot. Maar
ʼn coup de grâce is verskillend. ʼn Coup de grâce is ʼn vinnige tref om te dood.

Dit het begin in
die verlede toe daar oor medisynes wat op slagveld toegedien is, daar baie is
gelaat was om oor na te dink. Die grondslag van ʼn coup de grâce was genadedood,
waarmee oënskynlik ʼn sterwende kameraad gedood sou word so gou as moontlik, en
sonder pyn. Hierdie aanhaling word ook vandag gebruik, en beteken dit: “ ʼn
Handeling of gebeurtenis wat einde ten laaste iets vernietig wat swakker word
of versleg.”¹     

Die argument dat
die Sabbat uit ʼn 24 – uur tydsduur bestaan vanaf sonsondergang tot
sonsondergang steeds swakker en swakker word met die ontdekking, en ander
bewyse, dat hoof teks waarop hierdie gebruike gegrond is Levitikus 23 vers
32, dit heeltemal uit verband is, en geheel en al nie van toepassing
is op die sewende – dag Sabbat.

Die coup de grâce wat die geloof in ʼn Sabbat
van sonsondergang tot sonsondergang vir altyd vernietig word gevind in die
gebeure van die Verlosser se dood en begrafenis. Die belangrike kronologie van
gebeure bevestig met volkome sekerheid dat die ure van die Sabbat begin in die
oggend en nie met sonsondergang.

KRONOLOGIE

Die dood van
Yahushua:

“en omtrent die negende uur het Yahushua met
’n groot stem geroep en gesê: Eli, Eli, lama sabagtáni? Dit is: My God, my God,
waarom het U My verlaat?…. Daarop het Yahushua weer met ’n groot stem geroep
en die gees gegee.” (Mattheus 27 verse 46 en 50.)

Voor die uitvinding
van die meganiese horlosie, was die daglig ure eweredig verdeel in 12
gedeeltes. Toe Yahushua gevra het: “Is daar nie twaalf ure in die dag nie?” (Johannes 11 vers 9). Het niemand met Hom daaroor gestry.
Elkeen kon ʼn sonwyser, lees en het geweet dat die dag begin met die verskyning
van lig. Gevolglik, is die winter “ure” korter as die ure gedurende somertye.

Yahushua het “
omstreeks die negende uur” gesterwe” op die Pasga van die  14de van die Maand Abib.  Dit is gelykwaardig aan drie uur die middag.
Gedurende daardie tyd van die jaar, kort na die lengtenagewening, en was dit
egter ʼn klein bietjie na drie in die na middag, Diegene wat daarop aandring dat
die Sabbat begin met sonsondergang, en glo dat Yahushua vanaf die kruis gehaal
is en begrawe is, op die tyd dat die son reeds op die horison ondergegaan het.
In Jerusalem gedurende daardie tyd van die jaar, gaan die sononder tussen 6:59
nm. en 7:19 nm. Deeglike studie het openbaar dat dit onmoontlik was vir alles
om in die Skrif opgeteken te word wat plaasgevind in min of meer die vier ure
wat verloop tussen die Verlosser se dood en sonsondergang.

Yahushua het gesterwe kort na 3 nm.

Die liggaam van
Yahushua word gevra:

“EN toe dit aand geword het, het daar ’n ryk man van
Arimathéa gekom met die naam van Josef, wat self ook ’n dissipel van Yahushua
was. Hy het na Pilatus gegaan en die liggaam van Yahushua gevra. Toe beveel
Pilatus dat die liggaam afgegee moes word.” (Mattheus 27 verse 57 tot
58)

Daar is twee
gedeeltes van die Skrif wat uitsluitlik openbaar dat die dag begin met
sonsopkoms, een van hulle is die weergawe van die kruisiging. Alhoewel, as
gevolg van tradisie en verkeerde vertalings, word hierdie gedeeltes van hulle
glans beroof deur diegene wat daarop aandring dat die Sabbat begin met
sonsondergang.

Tradisie: Die mense het dit deur
tradisie aangeneem volgens Genesis 1, en was hulle geleer dat die dag begin met
sonsondergang as gevolg die herhaalde aanhaling:” En dit was aand en dit was
môre, die eerste [eerste, tweede, derde, ens.] dag.” Alhoewel, hierdie
aanhaling uitverband is. In die eerste van Genesis, het Yahuwah dit alreeds
duidelik gemaak wat bepaal ʼn dag: Lig! “En Elohim het gesê: Laat daar lig wees! En daar was lig. Toe sien Elohim dat die lig goed was. En Elohim het skeiding gemaak
tussen die lig en die duisternis; en Elohim het die
lig dag genoem, en die duisternis het Hy nag genoem.” (Genesis
1 verse 3 tot 5.)

Uit die
ondeurdringbare duisternis van voor die Skepping, het die eerste dag van die
Skepping begin toe Yahuwah verklaar het: “Laat daar lig wees!” Sy volgende
handeling was om die lig te skei van
die duisternis. Toe het Hy name gegee aan die twee dinge wat Hy geskei het. “ en
Yahuwah het die lig Dag genoem, en die duisternis het Hy Nag genoem.” Om daarop
aan te dring, dat die “dag” begin met die donkerte is om saam te voeg wat
Yahuwah geskei het.

Die aanhaling, “En
dit was aand en dit was môre, die eerste dag,” moet verstaan word in die
konteks as die lig as ʼn “dag,” en dit
wat met lig saamgaan, en “nag,” die tydperk van donkerte.

Die woord wat
vertaal word as “aand,” en verkeerd aangeneem is as die ure van die nag is
afgelei van die Hebreeuse woord, ereb.

Hierdie
woord verteenwoordig die tyd van die dag wat onmiddellik plaasvind gedurende
die voorafgaande, en die volg van die ondergaande son….. Die aanhaling “in
die aand” [letterlik], “tussen die aande”], en beteken dit die tydperk tussen
sonsondergang, en donkerte, en “skemerlig.”²

Die woord wat hier
gebruik word, en vertaal is in Afrikaans,  en kan daar nie na verwys word as die tydperk
van donkerte wat die Skepper Nag noem, omdat dit begin voor sonsondergang!  Die lig heers oor die dag, die donkerte heers
oor die nag. Daarom, as daar steeds ʼn klein bietjie lig in die lugruim is, tel
dit steeds as Dag.

Verkeerde vertaling:  Die tweede plek waar die Skrif duidelikheid
voorsien dat die sonsondergang nie die begin van die dag is, word verklaar met
die verslag oor die begrafenis van Yahushua. In die besonders toe Josef van
Arimathea gegaan het en Pilatus vir die liggaam gevra het. Omdat daar nie in
Afrikaans ʼn direkte vertaling vir die Griekse woord is, het die vertalers
verkies om die woord “aand” te gebruik. 
Omdat dit klink soos die woord “aand” wat in Genesis 1 gebruik word, wat
die resultaat is van verwarring, en die volgehoue geloof dat die dag begin met
sonsondergang.

Alhoewel, dit nie
deur die Skrif ondersteun word, is die feit in die kort gedeelte van Mattheus
saamgevat, en voorsien dit in die duidelikste bevestiging dat die Sabbat nie
begin met sonsondergang. Oorweeg weer hierdie gedeelte: “EN toe dit aand geword het, het daar ’n ryk man … met die naam
van Josef.  Hy het na Pilatus gegaan en
die liggaam van Yahushua gevra. (Mattheus 27 verse 57 en 58)

Die woord “aand”
hier is afgelei vanaf die Griekse woord opsios, en terwyl dit dieselfde is, het
sy algemene gebruik nie dieselfde betekenis as die Hebreeuse woord wat in
Genesis 1 gebruik word.  Hierdie woord se
betekenis is: “Sononder. … Die woord in
werklikheid  dui op die ‘laat aand,’
en is dit die lattere van die twee
‘aande,’ wat erken is deur die Jode, en is die eerste vanaf 3nm.  tot sonsondergang, en die lattere na
sonsondergang; en is dit die gewone betekenis. Alhoewel, dit deur beide gebruik
word.”³ 

Selfs sonder enige
bykomende kronologiese bewyse, is dit alleen genoeg om vir altyd vas te stel
dat die Sabbat nie begin met sonsondergang, omdat die algemene gebruik van die
woord bekend maak dat Josef, nie vroeër vir 
Pilatus genader het vir toestemming om die liggaam te neem, as na
sonsondergang!

Die doel van
hierdie studie, en alhoewel dit nie wil bewys dat Josef van Arimathea  na Pilatus gegaan het na sonsondergang. Is
dit om te demonstreer van die ontmoontlikheid vir die teraardebestelling
Yahushua voor sonsondergang.
Die algemene gebruik van opsios verwys na sonsondergang. Maar omdat dit dikwels
gebruik was vir ʼn tydperk van tyd vanaf die middel van die middag tot
sonsondergang, en sal die vroeëre tyd hier gebruik word. Weer, is dit nie die
algemene gebruik van die woord, maar omdat dit dikwels gebruik is en verwys het
na die laat middag ure voor sonsondergang, en sal dit die punt van die begin
wees vir hierdie studie.

Vir die onthalwe
van die bespreking, en regdeur hierdie studie is die kortste asook die mees
konserwatiewe tyd berekeninge altyd gekies.

Die evangelies was
baie versigtig om te vertel watter van
die Verlosser se volgelinge teenwoordig was ten tye van Sy dood. Nie een van
die twee, Josef van Arimathea of Nikodemus is aangeteken as teenwoordig in
enige weergawe van die evangelies.  Die
teenwoordigheid van sulke belangrike volgelinge sou met sekerheid vermeld word
as hulle daar was.

As gevolg die
lengte van die ure gedurende daardie tyd van die jaar, het Yahushua heel
waarskynlik gesterwe rondom ongeveer 3:10nm. Dit sou tyd geneem het vir Josef
van Arimathea om van Sy dood te verneem het. Sommige van die Jode het gekom om
hulle te verlustig in die Verlosser se dood, en het daarna teruggekeer na
Jerusalem, verskrik deur die donkerte en die aardbewing. “En die hele skare wat
vir hierdie skouspel bymekaar was, het op hulle borste geslaan toe hulle sien
wat gebeur het, en hulle het teruggegaan.” (Lukas 23 vers 48).
Die woorde sou tyd in beslag geneem het om Josef te bereik.

Dit is nie
onredelik om aan te neem dat dit ten minste 45 minute tot  ongeveer ʼn uur of meer geneem het vir Josef
om te verneem dat Yahushua gesterwe het. Dit sou ook met sekerheid tyd geneem
het vir hom om te herstel van volslae skok en verdriet, en om te besluit wat om
te doen, en om voor te gaan in die uitvoering daarvan. Hy kon self op daardie
oomblik met Nikodemus daaroor beraadslaag het. Ons praat hier van die
werklikheid van die menslike hart met werklike menslike emosies en optredes.
Selfs as Josef verneem het van die Verlosser se dood in ʼn redelike kort tyd, is
dit nie realisties om aan te neem, dat die oomblik toe hy verneem van die
boodskap, hy gegaan het om vir die liggaam te vra.  Sou hy klein tydjie spandeer het aan
droefheid. Dit sou dan ʼn paar minute geneem het om vanaf sy woning na die
woning van Pilatus te stap.  Kon  hy nie vroeër as 4:30 nm. daar aangekom
het. 

Josef mag wel ʼn
Jood van hoë aansien gewees het, maar Pilatus was sy meerdere. Dit sou ʼn paar
minute duur vir die wagte om Josef se versoek aan Pilatus oor te dra, en terug
te keer met die antwoord, wat aan hom die toestemming gee vir ʼn oudiënsie. 

Deur konserwatief
te bereken dat Josef na Pilatus gegaan het, om ongeveer  4:30 nm., en die vroegste wat hy Pilatus kon
wees – en met ʼn bietjie haastigheid – sou dit om 4:45 wees.

 

 

Die vroegste wat Josef ʼn audiensie met Pilatus kon kry sou ongeveer 4:45 nm., op moontlik later.

Pilatus was
geskok van ongeloof

Dood as gevolg van
kruisiging was stadig en pynlik. Dit is vanaf die woord “kruisiging,” wat ons
die woord verkry het “marteling,” verkry het wat die aanduiding is van
uiterste  en geweldige pyn. Dit het
gewoonlik ʼn paar dae geduur voordat die spiere finaal ontspan en dat die
slagoffer sterwe as gevolg versmoring. Alhoewel, Yahushua nie gesterwe het as
gevolg van versmoring.  Hy het gesterwe
as gevolg van ʼn gebarste hart.

Pilatus het dit nie
geweet. Toe, Josef vra om toestemming om die liggaam te neem: “En Pilatus was
verwonderd dat Hy al dood was, en hy het die hoofman oor honderd geroep en hom
gevra of Hy al lank dood was. En toe hy dit van die hoofman oor honderd verneem
het, het hy die liggaam aan Josef geskenk.” Markus 15 verse 44
tot 45.)

Dit het tyd geneem.
Pilatus het nie in Jerusalem gewoon. Hy het gewoon in Caesarea. Opgetekende
bewyse dui aan dat hy alleenlik na Jerusalem gekom het met tye van hulle
nasionale feeste wanneer dit heel moontlik was dat die Jode in opstand gekom
het. Onlangse argeologiese ondekkings 
verwerp vorige beweringe van scenario’s dat Pilatus gebly het by die
Antonia Vesting en aangedui het dat dit by verre heel moontlik was dat Pilatus
die gas was van Herodes Antipas  in die
paleis wat gebou was deur Herodes die Grote.

Model van Herodes se Paleis, wat geglo word Pilatus gebly het as gas van Herodes Antipas.

Om toegang te
verkry het om met Pilatus te praat het langer as 15 minute geduur, en is dit
toegewys vir hierdie studie. Verseker met die tyd dat Josef ingebring is om
Pilatus te sien, en daar groete uitgedeel soos in die manier van Oosterse
gebruike, en hy sy versoek gestel het, en Pilatus bevel gegee vir die stuur van
ʼn boodskapper om die hoofman in bevel 
van Golgota te gaan haal, sal daar nog meer tyd verwyl word. Op die
vroegste, sou dit heel moontlik tussen 5:00 nm., en heel waarskynlik 5:15
plaasgevind het, of selfs later, afhangende wanneer Josef daar aangekom het en
begin het om te vra vir toestemming vir ʼn oudiënsie met Pilatus.

Vir die onthalwe
van hierdie argument, en alhoewel ons die tyd konserwatief sal neem as 5:00 nm.

Die plek van die
kruisiging was ongeveer 1 kilometer weg vanaf Herodes se Paleis.⁴  Å‰ Gesonde soldaat sou hierdie afstand in
minute kon aflê, en veral as hy te perd dit gedoen het. Maar dit moet onthou
word dat die hoofman verhinder sou word deur die menigtes van pelgrims wat in
Jerusalem saamgedrom is, vir Pasga, en die Fees vir Ongesuurde Brode. Op
daardie tydstip (1.) was ʼn boodskapper geroep, en aan hom ʼn boodskap oorgedra
wat hy moes oordra, (2.) en sy pad moes baan deur die menigtes van mense, (3.)
en daardeur die bevel vertraag, (4.) en moes die hoofman ʼn bevel gee vir die
aanwys vir ʼn ander soldaat om die beheer te neem terwyl hy afwesig was, (5.) en
toe moes die hoofman sy eie weg baan deur die skares, wat die tyd heelmoontlik
te staan bring as 5:15 nm.

 

 

Met die tyd dat die hoofman aangekom het om Pilatus se vraag te antwoord, sou dit teminste 5:15 nm.

Pilatus verleen
toestemming vir Josef om die liggaam te neem.

“Die
hoofman oor honderd geroep en hom gevra of Hy al lank dood was. En toe hy dit van die
hoofman oor honderd verneem het, het hy die liggaam aan Josef geskenk. (Markus 15 vers 45.)

Dit is ontmoontlik
om te weet of Pilatus eenvoudig net ʼn mondelinge bevel gegee aan die hoofman om
Yahushua se liggaam vry te stel aan Josef van Arimathea, of hetsy ʼn geskrewe
bevel op ʼn perkamentrol geskryf is. Ongeag die tyd wat die hoofman toegang
verleen is om binne te gaan om aan Pilatus se vraag te antwoord, en hom te
verseker van die Verlosser se dood, het Pilatus toestemming verleen, en het
Josef vertrek, die gouste wat die tyd kon verwyl was ten minste nog 15 minute,
wat die tyd te staan bring op 5:30 nm. As Pilatus vir ʼn griffier moes stuur om
die bevel uit te skrywe, en dit verseël was deur sy seëlring, sou dit Josef se
vertrek vanaf die paleis met nog ten minste ʼn ander 15 minute vertraag het.

 

Josef sou nie Pilatus kon verlaat het voor 5:30 nm.

 

Golgota was ongeveer 1 kilometer vanaf Herodes se Paleis. Enigeiemand wat die afstand aflê sou hinder word deur die sammedroming van besoekers wat bymekaar gekom het vir diePasga en die Fees van Ongesuurde Brode.

Josef tref
voorbereiding vir die begrafenis

“En toe hy dit van die hoofman
oor honderd verneem het, het hy die liggaam aan Josef geskenk. En hy het linne
gekoop.” (Markus 15 verse 45 en 46.)

Josef het hom nie
onmiddellik gehaas na Golgota.  Hy het
nie geweet of hy selfs die toestemming sou verkry om die liggaam te kry van ʼn
veroordeelde misdadiger.  Nadat hy die
toestemming verkry het, het hy die volgende gedoen:

1.)
Hy het na sy woning teruggekeer om aan sy diensknegte opdrag te gee vir die
bymekaar bring van gereedskap en voorrade wat benodig is om die liggaam vanaf
die kruis te haal, en om dit na die terrein van die graf te neem, en dit te
reinig, en om dit voor te berei vir die teraardebestelling.

2.)
Hy het heel moontlik iemand na Nikodemus gestuur, aangesien Nikodemus geweet
het om speserye te bring vir die begrafenis.

3.)
En hy het linne gekoop. (Markus 15 vers 46.)

Terwyl sommige dit
mag bevraagteken hoe kon Josef  linne vir
die begrafenis in laat namiddag gekoop het gedurende die Pasga, is daar drie
belangrike punte om te onthou. Hulle is gelykwaardig van toepassing deur die
algemene gebruik van die woord opsios, en word dit aanvaar dat dit aandui dat
Josef na Pilatus gegaan het na sonsondergang.

1.)
Die Pasga was ʼn werksdag.

2.)
Die een of die ander en die winkels was steeds oop; of,

3.)
Hy was in staat om winkel eienaars op te spoor wat nie sou huiwer om aan hom te
verkoop, self gedurende die nag, as gevolg die nougesette begrafenis vereistes
van die Jode, en wat dit noodsaak vir die onmiddellike begrawe van iemand wat
gesterf het. 

Dit is moontlik dat
Josef begrafnisdoeke  kon koop na
sonsondergang. Die Jode, was altyd bekend vir hulle onverbiddelike drang om
geld te maak, en sou daar winkels oop wees na sonsondergang. Volgens Amos 8,
was die Jode veroordeel om dat hulle gedurende die nag verkoop het. Eerder, was
dit ʼn veroordeling oor hulle haastigheid om die heilige ure van die Sabbat
verby te kry.

Hoor
dit, julle wat die behoeftige vertrap en daarop uit is om die ootmoediges van
die land uit te roei, deur te sê: Wanneer is die nuwemaan verby, sodat ons
koring kan verkoop, en die sabbat, sodat ons die graanskuur kan oopsluit — om
die efa te verklein en die sikkel te vergroot en bedrieglik te handel met ’n
valse weegskaal. Amos 8 verse 4 en 5.)

Let wel, as al die
winkels as gevolg van roetine sou toemaak met sonsondergang, sou daar nie ʼn
uitdruklike begeerte gewees het vir die haas van die heilige ure omdat almal
sou geweet het dat hulle nie oop sou wees die volgende dag.

Golgota, die kobeen vormige heuwel, was ongeveer 1 kilometer vanaf die Paleis van Herodes.

As die winkels sou
toe wees, kon Josef diegene opspoor wat begrafnisdoeke vanaf hulle huise
verkoop. In baie lande, selfs tot vandag toe, leef eienaars bo of agter in
hulle winkels. Dit sou nie ʼn moeilik ding gewees het om begrafnisdoeke te koop
self laat die middag of die aand.  Maar
dit sou selfs meer tyd geneem het as gevolg dat die winkeleienaar besig was om
die Pasga fees te vier (of om gereed maak om fees te vier ) saam met
uitgebreide familie en vriende. Deur aan te aan te neem dat Josef bewus was van
die regte plek om heen te gaan en nie onnodige draaie te maak, en net reguit
daarheen kon te gaan sou ook tyd neem.  Jerusalem
was nie ʼn moderne stad wat uitgelê is met wye en reguit strate. Sy strate was
nou, met draaie en stampvol met stalletjies en pelgrims.   

Golgota was maar
net ʼn paar honderd meter buitekant die stadspoorte. Alhoewel, dit ʼn volle
kilometer vanaf die paleis van Herodes was. As die afstand van een kilometer
bygetel word, en die afstand wat deur Josef geloop is soos hy huiswaarts sou
keer, na die vind en koop van die begrafnisdoeke, en hy by die huis aangekom
het om die bykomende goed te kry of wat benodig was, en na die stadspoort
gegaan het, dit alles bygetel moet word by die tyd wat verwyl is.

Vanaf die tyd wat
Josef Pilatus verlaat het, en na Golgota gegaan het, sou daar tenminste twee
ure verloop het, en heelwaarskynlik meer as dit. Dit is redelik om aan te neem
dat Josef en Nikodemus heelwaarskynlik by die stadspoort ontmoet het en saam
gegaan het na Golgota. Deur die bytelling van aktiwiteite wat plaasgevind het,
sedert Josef vir die eerste keer na Pilatus gegaan het, en dit hom op die
vroegste sou bring tot 7:30 nm., soos hy begin beweeg het na Golgota met
diensknegte en ook heel moontlik ʼn donkie om die nodige voorraad te dra.

Wanneer die
realistiese tyd beperking wat betrokke is gedurende hierdie handelinge deeglik
oorweeg word, dit gou duidelik word dat die teraardebestelling met
sonsondergang (6:59 tot 7:19 nm.) ontmoontlik is. Daarom, as die vroegste en
kortste tye moontlik aanvaar word, was die son alreeds onder nadat Josef die
stad verlaat het.    

 

 

Josef, se diensknegte en voorrade sou Golgota verlaat het na sonsondergang.

Die verwydering
van die liggaam

 â€œ…. en Hom afgehaal…”(Markus
15 vers 46.)

Dit sou nie lank
neem vir Josef en Nikodemus en die diensknegte om Golgota te bereik.  Dit was na alles, doelbewus geplaas langs die
hoofroete na Jerusalem. Met hulle aankoms 
en die toestemming van Pilatus om die liggaam te verwyder, sou hulle dit
ʼn besige omgewing vind.

Na die tyd dat
Yahushua gesterwe het, het die Jode wat die gebeure waargeneem het besluit dat
nie een van die liggame mag bly hang het aan die kruise,  omdat die volgende dag dit die Sabbat was, en
die eerste dag van die Fees van die Ongesuurdebrode.

En
dat die liggame nie op die sabbat aan die kruis sou bly nie, aangesien dit die
voorbereiding was — want die dag van daardie( sabbat was groot )— het die Jode
Pilatus gevra dat hulle bene gebreek en hulle weggeneem moes word. Die soldate
het toe gekom en die bene van die eerste een gebreek en van die ander een wat saam
met Hom gekruisig was; maar toe hulle by Jesus kom en sien dat Hy al dood was,
het hulle sy bene nie gebreek nie. (Johannes 19 verse 31 tot
33).

Hierdie gedeelte
voorsien en is dit ʼn bykomende bewys dat die Sabbat nie kon begin het met
sonsondergang.  Oorweeg die volgende
feite:

1. Pilatus
   was geskok dat iemand so gou kon sterf van kruisiging, en het toe gestuur na
   die hoofman in bevel van die teregstelling om hom daaroor te ondervra.
2. Die
   hoofman bevestig dat Yahushua dood is.
3. As
   die Jode na Pilatus sou gaan het om toestemming te vra vir die breek van die
   bene van die veroordeeldes voor Josef na hom gegaan het, sou die goewerneur nie
   nodig gehad het dat die hoofman Yahushua se dood bevestig het. Hy sou geweet
   dat Hy dood was van die versmoring wat veroorsaak is deur breek van Sy bene.

“En daar was op die plek waar Hy gekruisig is, ’n tuin, en in die tuin ’n nuwe graf waar nog nooit iemand in neergelê was nie”. “Daar het hulle Jesus toe neergelê weens die voorbereiding van die Jode, omdat die graf naby was.” (Johannes 19 verse 41 tot 42.)

Die Jode het dus na
Pilatus gegaan om toestemming te vra om die dood van die ander twee gevangenis
te verhaas nadat⁵ Josef die toestemming verkry het om die liggaam te
neem. Hulle het hulle versoek gerig aan Pilatus heerwaarskynlik terwyl Josef
met Nikodemus in gesprek was oor die teraardebestelling van Yahushua.

Die verwydering van
die Verlosser se liggaam vanaf die kruis sou ʼn tydrowende en ‘n arbeid
vermoeiende taak wees. Die Skrif vermeld dat nie een van Yahushua se bene gebreek was,  en is dit in ooreenstemming met die
profesieë. Josef, Nikodemus en hulle diensknegte, sou uiters versigtig moet
wees terwyl die liggaam  vanaf die kruis
gehaal is, en selfs was dit nie ʼn maklike taak om sulke groot spykers te
verwyder wat diep in die hout gedryf is. Die feit is, dat argeoloë beendere
blootgelê het in ʼn beenderekas wat steeds spykers
bevat het. Dit is duidelik, wie ook al die liggaam begrawe het was
nie in staat om die spykers te verwyder, of omdat nie die moeite werd is.   

Josef en Nikodemus
sou die nodige tyd spandeer wat ook al wat nodig was om baie versigtig te wees,
om met eerbied die liggaam van die kruis te verwyder. Hulle het nie gehaas om
die Pasga maaltyd te gaan eet. Hulle was betrokke met die mees  belangrike gebeurtenis van hulle lewe. Hulle
sou ook diensknegte gehad het liggaam gedra het na die Graf in die tuin, wat naby was. Dit kon maklik ʼn
uur geneem het om te voltooi, wat die  toevallige
tydsverloop tot by 8:30 nm. bring.

Die verwydering van die liggaam sonder verdere letsels was ʼn moeilike taak.
Dit sou tenminste 8:30 nm. met die tyd dat hulle klaar was.

Die reiniging
van die liggaam vir die teraardebestelling.

“en dit afgehaal en in linne
toegedraai en dit neergelê in ’n graf wat uit ’n rots gekap was, waar nog nooit
iemand in gelê het nie.”(Lukas 23 vers 53.)

Die voorbereiding
van ʼn liggaam is altyd tydrowend. Met die wrede mishandeling waaronder die
Verlosser gely het voor Sy dood, en die saamgevoeging van die rituele van die
Joodse begrafnis prosedures, sou dit nog langer geneem het. Josef as ʼn baie ryk
man, het ʼn nuut uitgekapte graf gehad vir hom en sy vrou in ʼn rustige tuin.
Daar was in daardie omgewing, ʼn uiterste groot opgaar plek vir reënwater. Hulle
het baie water gehad wat beskikbaar is, maar dit sou ook uiters lank geneem
het, en was dit ʼn moeilike taak om die liggaam te reinig wat so verskeur is en verniel
is. Elke emmervol van water moet neergelaat word en opgehys word, om die hare
te was, en wat oorgebly het van die baard. Rituele reiniging is by verre meer
as net ʼn vinnige was. Die graad van reiniging wat verlang is sou heel moontlik
ten minste twee ure vereis. Wat op daardie oomblik ongeveer 10:30 die nag sal
wees.  

 

Die reiniging van die liggaam sou moeilik wees, wat die verloop van tyd bring tot 10:30 nm.

Die toedraai
van die liggaam vir die ter aardebestelling.

“Nikodémus, wat die eerste
maal in die nag na Jesus gegaan het, het ook gekom met ’n mengsel van mirre en
alewee van omtrent honderd pond gewig. En hulle het die liggaam van Jesus
geneem en dit in doeke toegedraai saam met die speserye, soos die gewoonte van
die Jode is om te begrawe..”(Johannes 19 verse 39 tot 40)

Die Tuin Graf.

Opeens as die liggaam
deeglik gereinig is, en die deeglike werk om dit  toe te draai in doeke en om dit te  balsem met speserye is dit al wat nog oorbly.
Verskillend van liggame wat in kiste geplaas word in die westerse wêreld, was
geen deel van ʼn liggaam veronderstel om ʼn ander deel van die aan te raak.  Die arms en bene moes doeke hê wat hulle van
mekaar skei. Die hande voete tipies afsonderlik toegedraai en so was ook die
gesig. Dit was die tipiese gebruik en kan ʼn gevolgtrekking gemaak word van die
beskrywing wat gegee word in die Skrif van Lasarus na sy opstanding: “En die
oorledene het uitgekom, aan hande en voete met grafdoeke gebind, en sy gesig
was toegedraai met ’n doek. Yahushua sê vir hulle: Maak hom los en laat hom
gaan. (Johannes 11 vers 44.)

Vir die Joodse
verstand, was die begrafnis proses geweldig belangrik. As iemand nie behoorlik
begrawe was, is die individu beskou as om vervloek te wees deur Yahuwah.  Daarom, was die proses vir die begrawe van ʼn
liggaam en veral van die een wat baie geliefd was, sou dit deeglik, nougeset en
‘n baie versigtige proses wees.  

Nie almal was
begrawe en toegerdraai in speserye. 
Alleenlik konings en die baie rykes kon bekostig om gebalsem te word met
speserye. Koning Hiskía het speserye in sy skatkamers
gebêre. Dit was beskou as deel van sy rykdom. “ Die peserye wat
vermeld word en gebruik is deur Nikodemus vir die voorbereiding van ons Here se
liggaam, [Johannes 19 vers 39 en 40.] is ‘mirre en alewee,’ wat moet verstaan
word as nie die  die alewee waarvan
medisyne gemaak is, maar hoogs welriekende hout van die Aquilaria agallochum.”⁶Sommige navorsers het aangedui dat die waarde van die speserye wat deur
Nikodemus gebring was is

“45kg van speserye”
is ʼn ontsaglike hoeveelheid van uiterste duur speserye! Mirre was ʼn vloeistof.
Allewee was ʼn poeier. Die metode van die toedraai van ʼn liggaam met
spesserye  was baie meer as net ‘n
vinnige takie om ʼn mummie te balsem, en met handevol van wierook wat opgegooi
word. Elke deel van die liggaam moet individueel in verskeie lae toegedraai
word. Die mengsel van vloeistof en verpoeierde speserye was toegedien op elke
laag, met oukeurigheid en eerbied.  Dit
was ʼn uiterste tydrowende proses.

Die noukeurige
toedraai van die liggaam met speserye, kon maklik tot twee ure geduur het
(indien nie meer) om te voltooi. Die tyd wat sodoende bygetel moet word het
hulle gebring tot kort voor middernag.

 

Die toedraai van die liggaam was uiterste tyd rowende proses.
Dit sou tenminste 12:30 vm. gewees het met die tyd dat hulle klaar was.

Die
Teraardebestelling:

“n dit afgehaal en in linne toegedraai en dit
neergelê in ’n graf wat uit ’n rots gekap was, waar nog nooit iemand in gelê
het nie.”(Lukas 23 vers 53.)

Met die tyd dat die
liggaam toegedraai is, sou dit net ʼn paar minute neem om die liggaam finaal tot
ruste te lê in die graf. Die toerol van die graf, en die bondeling van die
bebloede lappe, en die bymekaar maak van die gereedskap wat gebruik was om die
Verlosser se liggaam vanaf die kruis te haal kon nie lank neem.  Om 12:50 vm., kon die treurige geselskap
terugkeer huis toe.

 

Die mans en vroue sou ongeveer 12:50 na Jerusalem teruggekeer het.

 

 

Dit sou die vroue ongeveer 15 tot 20 minute neem om terug te keer vanaf die Graf in die Tuin.

Die Vroue

“En die vroue wat saam met Hom van Galiléa
gekom het, het ook gevolg en die graf gesien en hoe sy liggaam neergelê was.
Daarop het hulle teruggegaan en speserye en salf berei en op die sabbat gerus
volgens die gebod.” (Lukas 23 verse 55 tot 56.)

In die Midde Ooste
se kulure, is familie lede diegene wat die liggame voorberei het vir die begrafenis.
Die vroue van die familie berei die liggaam voor van die ontslapene as dit ʼn
vrou was, terwyl die manlike familie die liggaam voorberei het van die
ontslapende as dit ʼn man was. Verskeie bronne het voorgestel dat Josef van
Arimathea was ʼn familielid van Yahushua, so is dit dan logies dat hy betrokke
was met die Verlosser se begrafnis.

Soos opgeteken in
die Skrif, het die vroue op die agtergrond gestaan, en was hulle nie betrokke
in die proses van die begrafenis. Hulle het verlang om iets te doen vir die
begrafenis, maar die voorbereiding van die liggaam was die werk van die manne.
Inplaas daarvan het hulle toegekyk van ʼn eerbiedige afstand, en het hulle
besluit vir die bymekaar maak van speserye en en salf vir die salwing van die
liggaam nadat dit toegedraai is.

Opeens as die steen
op sy plek gerol was, is daar niks meer wat gedoen kon word by die graf. Die
vroue het teruggekeer na hulle huise, moontlik in die geselskap van manne vir beskerming.
Dit was nie ʼn reis in haastigheid. Hulle was die heelnag wakker.Hulle was
geestelik, emosioneel, en fisies uitgeput. Daar is, kan geen manier wees om te
bepaal presies waar die vroue gebly het, maar as hulle in die algemene omgewing
gewoon het van die bovertrekt, sou hulle meer as ʼn kilometer vêr weg gewees het
vanaf die graf. As hulle in die onderkant van die stad gebly het, sou dit self
langer geneem het om na hulle huise terug te keer. Deur die korste afstand te
gebruik, en alhoewel, dit hulle ongeveer 15 tot 20 minute so geneem het om in
moegheid die afstand af te lê vanaf die graf na hulle huise.

Die vroue mag wel
die tyd gebruik het om die verloop van hulle volgende handeling te bespreek.
Hulle wou die liggaam van hulle geliefde Meester salf. Hulle wou ook ʼn klein
aandeel gehad het in Sy verering. Met die aankoms by hulle huise, het hulle
ywerig gesoek vir die speserye vir die salwing wat hulle beskikbaar gehad het.
Lukas vertel: “Daarop het hulle teruggegaan en speserye en salf berei.” Alhoewel
dit duidelik is  volgens die Bybelse
weergawe, en wanneer daar vergelyk word wat hulle bymekaar kon maak wat hulle
gehad het, het hulle besef dat hulle nie die voldoende hoeveelheid gehad het
nie. Niks kon gedoen word op daardie oomblik, omdat die Sabbat besig was om aan
te breek. “Daarop het hulle teruggegaan en speserye en salf berei en op die
sabbat gerus volgens die gebod.” ( Lukas 23 vers 56.)

Opeens as die
Sabbat verby was en die markstalletjies wat heropen het vir besigheid, het die vroue
“speserye gekoop om Hom te gaan salf.” (Markus 16 vers 1.)
So veel as wat hulle verlang het om terug te keer na die graf om Yahushua se
liggaam te salf, het hulle gewag. Hulle kon nie die bykomende speserye koop
voor die Sabbat verby was. Hulle het geweet wat die beste manier was om Hom te
vereer, en dit is om Hom te gehoorsaam. Hy het gesê: “As julle My liefhet,
bewaar my gebooie.” (Johannes 14
vers 15.) Hulle het die Sabbatdag onderhou om die “Here van die Sabbat” te
vereer.

Soos voorheen
veklaar het, is dit redelik om te aanvaar dat die vroue teruggekeer het na
Jerusalem saam met die manne. Deur 15 minute toe te laat vir die terugreis, sou
hulle kon terug wees rondom 1:05 in die oggend. Die vroue het elkeen na hulle
eie wonings teruggekeer, en deur hulle voorrade gekyk wat hulle gehad het, en
toe weereens bymekaar gekom om te bespreek oor watter voorrade daar te kort is,
en wat moes aangekoop word opeens wanneer die Sabbat verby was. Omdat dit in
die middel van die nag was, is dit vanselfsprekend dat geen winkels oop sou
wees.  Redelik gesproke, sou dit
tenminste een uur geneem het, en wat die tyd te staan bring net so na 2 vm.

 

 

Volgens koserwatiewe tyds berekeninge, sou dit ongeveer 2:00 vm. gewees het toe die vroue hulle voorbereidings tersyde gestel het.

Die Sabbat
breek aan

 â€œEn dit was die dag van voorbereiding, en die
sabbat wou aanbreek.” (Lukas
23 vers 54.)

Die evangelie gee
grootliks net rekenskap van ʼn verkorte weergawe van dood en begrafnis van
Yahuahua. Die Bybel gee alleenlik net ʼn wenk oor die hoeveelheid tyd wat daarby
betrokke was vir die bergrafnis proses. Alhoewel, ʼn lys van die gebeure stap
vir stap geneem word, en belangrike woorde in die Grieks opgesoek word, die
feite duidelik word: die teraardebestelling van Yahushua kon nie plaasgevind
het voor sonsondergang.  As die meer
algemene gebruik van die woord opsios aanvaar word, het dit amper die hele nag
geduur! Alles wat plaasgevind het gedurende die nagtelike ure was gesien as
deel van die sesde dag van die week, die dag van voorbereiding. Volgens die
evangelie van Lukas, het hulle nie klaar gekry voor die volgende dag toe die
Sabbat besig was om aan te breek.⁸ Alhoewel, dit nie duidelik is in
die Afrikaanse vertaling, stel die oorspronklike Grieks dit vas sonder enige
twyfel. 

Die
aanhaling wat vertaal is “wou aan” in hierdie teks gedeelte, is die Griekse
woord, …. (epiphosko). Die
definisie is verstommend: “ om te begin om na lig te groei: – die begin van
sonsopkoms.”⁹ Dit is vanaf #2017, …. (epiphauo), wat beteken “om te verlig …. om lig te gee.”¹⁰ Omdat
hulle gewag het tot die aand voor hulle die proses begin het om toestemming te
vra vir die liggaam, en om dit af te haal, en dit te reinig en die toe te
draai, ens…, dit het die nagtelike ure geneem om hulle werk te voltooi. Hulle
het nie klaar gekry voordat die Sabbat begin het en dit begin lig word.¹¹    

Die Nuwe Strongs Uitgebreide Woordeboek van Bybel Woorde
gee ʼn uiteensetting van hierdie definisie, en verklaar dat epiphosko,“ as die naderkom van die
Sabbat.”¹² As  die woord
wat gebruik word as ʼn verwysing na die Sabbat se naderkom, en as die woord op
sulkself  se betekenis is as, “om te
begin aanbreek,” dan is die gevolgtrekking duidelik: die Sabbat het begin met
die verskyning van lig, nie met sonondergang en die daaropvolgende verkyninf
van die donker.

In Jerusalem, is
die sonsopkoms gedurende daardie tyd van die jaar tussen 5:54 en 6:27 vm.
Alhoewel, dagbreek – die begin van lig is – verskyn dit vroeër.  Astronomiese skemerlig vir April geskied
tussen 5:05 vm. (vroeg in die maand) en 4:25 vm. (aan die einde maand soos die
dae langer word met die naderkom van die somer sonstilstand.) 

Soos voorheen
vermeld, was die korste tyd berekeninge doelbewus gekies vir hierdie studie.
Daar is geen behoefte vir die vermeerdering van kunsmatige tydgedeeltes wat
betrokke is by hierdie studie.  Wedersyds
kon die proses  voltooi gewees het, voor
sonsondergang of nie. Deur te veronderstel dat Josef toestemming gaan vra het
voor sonsodergang, bring ons nou by die vrouens wat die speserye voorberei vir
die salwing. Hulle sou besef het dat hulle nie genoeg gehad het, en op hulle
weg om meer te gaan koop gedurende die middel van die nag.   Het hulle alle pogings tersyde gestel todat
hulle meer kon koop opeens as die Sabbat verby was. Deur ons berekeninge was
dit ongeveer sewe ure na sonsondergang. Merkwaardig, en aldus ons koserwatiewe
berekeninge ons ongeveer vier ure uit is. Met ander woorde, die Skrif maak dit
duidelik dat die proses in werkliheid veel langer tyd geneem het as wat
toegelaat is in hierdie studie!  

Die Bybel maak dit
baie duidelik dat die Sabbat begin het om aan te breek met die teryde stelling
van hulle voorbereidings. Daarom, met die tyd dat die manne hulle werk voltooi
het vir die teraardebestelling, het hulle teruggekeer na Jerusalem, en die
vrouens wat die speserye vir die salwing bymekaar gemaak het, en besef het dat
hulle nog meer nodig het, was dit inwerklikheid nader aan 5 uur die oggend! Die
Sabbat van die 15de Abib, het aangebreek met die verskyning van die eerste lig
en die vrouens het toe gaan gerus volgens die gebod.

 

Die Bybel verklaar dat die poroses geheel en al opgehou het toe die Sabbat wou aanbreek, ongeveer 5:00 vm!

Die Opstanding:

“EN toe die sabbat verby was,
het Maria Magdaléna en Maria, die moeder van Jakobus, en Salóme speserye gekoop
om Hom te gaan salf. En baie vroeg op die eerste dag van die week, net ná
sonop, kom hulle by die graf.” (Markus 16 verse 1 en 2.)

Dit is hier dat
daar nogtans een laaste bevestiging is dat die dag begin met sonsopkoms, en nie
met sonsondergang: “ EN laat ná die sabbat toe dit begin lig word, teen die
eerste dag van die week, kom Maria Magdaléna en die ander Maria om na die graf
te gaan kyk. (Mattheus 28 vers 1.) Die aanhaling “ begin om
aan te breek,” kom van die presiese woord wat gebruik is in Lukas 23 vers 54, Lukas 23 vers
54, om aan te dui dat die Sabbat besig was om “aan te breek.” Toe die vroue
hulle voorbereidings tersyde gestel het omdat die Sabbat begin het. Dit beteken,
“om te begin die verskyning van lig: – begin om aan te breek.”¹³

“Teenoor,” is ʼn
woord wat beweging aandui in die rigting van iets. Dit is ʼn goeie vertaling van
die griekse woord, eis, wat ook uitdrukking gee aan beweging, en aandui op die
bestemming wat bereik is.¹⁴  Hierdie
woord sou nie gebruik gewees het as die Eerste Dag begin het met sonsondergang
die dag tevore. Dit is alleenlik as die lig, “begin om te verskyn,” vir die
eerste dag van die week,” dat die dag begin het.  

As die Jode se dag
begin het met sonsondergan, sou hulle elke dag met sonsondergang begin het,
insluitende die eerste dag van die week. Alhoewel, Mattheus 28 vers 1, dit
duidelik verklaar het, nadat die Sabbat verby was (dit het geindig met die lig
wat die vorige nag verdwyn het), het die vroue na die graf teruggekeer om
Yahushua se liggaam te salf. Dit was die fees van die Eerste Vrugte, gedurende
die maand Abib die 16de.  

 

Hy is nie hier!
Hy het opgestaan!

 â€œOpen my oë, dat ek kan sien die wonders uit u
wet.” (Psalm 119 vers 18.)

Die alwetende
wysheid van Yahuwah het doelbewus die dood van Sy enige gebore Seun beplan in
al die besonderhede. Sy voorkennis het geweet dat die waarheid oor die Sabbat
sou verskuil wees vir byna meer as 2,000 jaar. Die besonderse handeling van ʼn
onselfsugtige lewe sou die kronologiese gebeure staaf, en wanneer dit nougeset
ten volle bestudeer word, sodat dit aan die laaste geslag kon toon wanneer die
Sabbat begin.

Saterdag
Sabbatariërs wat die Sabbat onderhou vanaf sonsondergang op Vrydagaand tot
sonsondergang Saterdagaand wil die volle kronologie gebeure inpas tussen
Yahushua se dood kort voor 3 nm en sonsondergang tot ongeveer tot 7 nm. –
minder as vier ure! Alhoewel, dit ʼn ontmoontlike taak is. Soos gedemonstreer,
die mees konserwatiewe tydsberekeninge openbaar dat die proses tenminste nege
ure geduur het! Dit is bewys deur die astronomiese skemer (dagbreek), en dat die
proses in sy geheel langer geneem het as wat bereken is

Daar is eenvoudig
geen manier om alles wat plaasgevind het in te pas in ʼn tydsduur van vier ure.
Verder en meer, om dit so te doen weerspreek die feite wat volledig verduidelik
word in die Skrif:

1. As die algemene gebruik van die woord opsios aanvaar word, sou Josef van
   Ariminthea nie vir Pilatus genader het vir die toestemming om die liggaam te
   neem na sonsodergang.  (Mattheus 27 vers 57 en 58.)
   Self al het Josef voor sonsondergang na Pilatus gegaan het sou dit steeds
   onmoontlik wees om die kronologie van gebeure in sy geheel in die beperkte
   venster ruimte in te pas
2. Nadat daar toestemming verkry is om
   die liggaam te begrawe, het Josef gegaan om begrafnisklere te gaan koop. (Markus 15 vers 46.)
3. Die proses vir die teraardebestelling was so langdurig, dat die Skrif vermeld
   dat die dag alreeds besig was om aan te breek, toe die vroue hulle
   voorbereiding tersyde gestel het om op die Sabbat te rus. (Lukas
   23 vers 54.)
4. Nadat die Sabbat verby was, het die vroue gegaan om meer speserye te koop om die liggaam te salf. (Lukas 23 vers 56 en Markus 16 vers 1.)
5. Die vroue het teruggekeer na die graf toe die dag “ begin het om aan te breek
   op die eerste dag van die week.” (Mattheus 28 vers 1.)

Die kronologie van
gebeure rondom Yahushua se dood en begrafnis bevestig die egtheid dat die
Bybelse dag, asook die sewende – dag Sabbat begin met sonsopkoms, en nie met
sonsonsergang.  Die tyd is verby om die
verkeerdheid van tradisie, en hulle veronderstelling tersyde te stel, en om die
heilige Sabbat ure te verwelkom soos dit bedoel is: vanaf die verskyning van
lig met sonsopkoms, tot die koms van die donkerte met die nag. Enige iets
anders is meer en deels tradisie wat gegrond is op verkeerde veronderstellings.

WLC daag almal uit wat voortgaan om aan te kleef aan ʼn Sabbat van sonsondergang tot sonsondergang vir ʼn alternatiewe voorlegging as ʼn bewys vir hulle standpunt. Dit sou benodig dat dit moet inpas tussen die dood van Yahushua kort na 3 nm., en sonsondergang, wat rofweg sowat 7 nm.  is, as Demonstrasie tyd, afstand en kronologie. As dit die waarheid is, en dat dit kan bewys word, en as dit nie kan, is dit tyd vir die herondersoek van die tradisionele begrip.

Verwante Inhoud:

• Die Duisternis Verdryf: Wanneer Begin die Dag? (>>Video)