Geliefde broeders en susters, Wêreld se
Laaste Kans is verheug om met julle te deel wat ons met opregtheid glo verdere
lig is op ons Skepper se kalender. In Sy groot genade en lankmoedigheid, het
Yahuwah lank op ons gewag soos ons verbind was met dit wat ons nou as `n fout
beskou. Loof Sy Naam! Sedert die begin van ons aanvaarding van die heerlike lig
van die Luni-solar kalender en die goddelike rol daarvan in die vasstelling van
die Fees Dae, die sewende Dag Sabbat ingesluit, het ons in onkunde verkondig
dat Nuwe Maan Dag bepaal word deur die eerste sigbare sekel. Nou, na vele gebed
en studie, bekeer ons van ons dwaalleer en verkies om in nederigheid ons
oortuiging te deel dat Nuwe Maan Dag in ag geneem moet word, teen dagbreek, op
die dag na die maan se konjunksie met die son (in teenstelling met die dag wat
volg op die eerste sigbare sekel).

Ons erken ook dat ons versuim het om die
dwaal raak te sien in die vasstelling van Abib 1 (die Bybelse Nuwe Jaar) wat
gebaseer is op die ryp wordende gars. Sommige van ons vorige WLK lede het die
fout vroeër raakgesien en het dit duidelik en onomwonde ons tot die verstand
gebring. Alhoewel ons nie die fout toe raakgesien het nie, wens ons dat ons
meer ag daarop geslaan het in daardie tyd, en Loof sy Naam dat ons dit nou
raaksien. Aan daardie lede wie beledig voel deur ons onjuiste standpunt op gars
oes en verwante foute, bied ons ons nederigste en opregte verskonings aan en
soek ernstig vir Sy en julle vergifnis.

WLK is daaraan toegewy om die Heiland te
volg waar Hy ook mag gaan, wat die koste ookal mag wees. Ons is toegewy om die lig
van Sy onveranderlike waarheid ten alle koste na te speur en te aanvaar, en dit
is ons gebed dat julle ook, julle self sal oorgee aan die magdom bewyse. Mag
ons liefdevolle hemelse Vader ons in alle waarhede lei tot ere slegs van
Homself! Hieronder sal julle volgens ons oortuiging genoegsame bewyse vind vir
die verwerping van die eerste sigbare sekel ten gunste van die dagbreek na
konjunsie. Mag Yahuwah jou seën en lei namate jy jouself aan Sy sorg
toevertrou.   

In Yahuwah se Diens & Sorg,

Die WLK Span

Nuwe
Maan Dag Begin teen die Dagbreek Na Konjunksie.

Ongelukkig is dit so dat ons nie in die
Skrifte `n duidelike verduideliking vind van hoe om die Nuwe Maan Dag te
bereken nie. Met hierdie feit in gedagte, moet ons met alle sorg en gebed deur
elke deel van die bewyse beskikbaar, gaan, voordat ons tot `n slotsom kom.
Selfs in die afwesigheid van wat aanskou word as oorweldigende waarheid, moet
ons getrou wees aan wat ons voor ons het; 
ons moet gewillig wees om die magdom van bewyse te volg  waar dit ookal mag lei.

Die Rede agter die Metode

Die maan begin met beligting onmiddelik
na konjunksie. Maar ons kan dit nie sien nie totdat die son ondergaan, omdat
die maan onder die skerper lig van die son is. Die feit dat ons nie die maan  onmiddelik na konjunksie kan sien nie, weerlê
nie die feit dat dit alreeds `n nuwe omwenteling met nuwe beligting begin het
nie. Dikwels sal die eerste sigbare sekel teen die skemer van die Nuwe Maan Dag
gesien word, wat haar nuwe lig aan die waarnemer vertoon.

Die maan begin met her-beligting onmiddelik nadat dit deur konjunksie met die son gegaan het.

Die rede waarom die dag na konjunksie Nuwe Maan Dag gemaak word,
in teenstelling met die eintlike dag waarop konjunksie plaasvind, is omdat `n
dag nie terselfdertyd deel kan wees van die ou maand en die nuwe nie. Daarom,
is die eerste dagbreek na konjunksie
die begin van die nuwe maand. Daar is twee hoofargumente, wat ons genoop het om
die verskuiwing te maak vanaf die Eerste Sigbare Sekelmaan na die Eerste
Dagbreek Na Konjunksie:

(I) Die Bybelse Argument

Die Noodsaaklikheid van Die
Onderhouding van Yahuwah se Heilige Dae in hul Bepaalde Tye (Lev. 23:4)

Dit is die feestye
van Yahuwah, die heilige feesdae wat julle moet uitroep op hulle bepaalde tye.
(Sien Levitikus 23: 4)

Die goddelike bevel om Yahuwah se heilige
dae op hul bepaalde tye te herdenk kan nie werklik gedoen en gehoorsaam word,
behalwe deur die Eerste Dagbreek Na Konjunksie metode nie.  Ons glo sterk daarin dat daar net een Sabbat
dag is wat deur die hele wêreld gehou moet word, en dat die hele wêreld Yahuwah
se fees op `n spesifieke dag moet hou, en nie oor `n paar dae nie. Die Eerste
Dagbreek Na Konjunksie metode verenig
die ganse planeet in een solar omwenteling, in `n unieke en wonderbaarlike
wyse. Hier is hoe dit werk:

Wanneer die dagbreek na konjunksie as die
begin van die Nuwe Maan Dag bereken word, sal die hele wêreld verenig wees in
die onderhouding van dieselfde dag. Alhoewel dit mag voorkom asof twee
verskillende dae onderhou word wanneer die dae bereken word deur die
Gregoriaanse kalender, sal almal op aarde in werklikheid die Nuwe Mane,
Sabbatte, en Fees Dae tydens dieselfde solar omwenteling hou, en elkeen hul dag
begin binne in dieselfde 24-uur periode. Met ander woorde, alle lande van die
wêreld sal die aankoms van sy Sabbat en Feesdae binne `n 24-uur solar
omwenteling ondervind. Dus is die hele wêreld in werklikheid verenig om Sy
Heilige Dae binne `n 24-uur periode te begin. Deur hierdie metode te gebruik is
`n goddelik-aangestelde Globale Datum Lyn deur die Skepper vir elke maand
vasgestel.

Maar die eerste sigbare sekel metode
vir die berekening van Nuwe Maan Dag, kan nie die wêreld met beginselvastheid
verenig om die feeste in dieselfde 24- uur omwenteling te laat begin nie.
Skrifte beopdrag ons om die Sabbat te
onderhou, nie `n Sabbat nie. Maak dit
dan sin dat daar meervoudige Sabbatte in dieselfde week is? Maak dit dan sin
dat verskillende inwoners die Sabbat
48 uur uitmekaar vier? Slegs deur die dag na konjunksie as die Nuwe Maan Dag te
bereken kan elkeen op die Aarde met beginselvastheid een Sabbat Dag onderhou. 

Hierdie metode laat toe dat die ganse wêreld hul Nuwe Maan Dae, Sabbatte, en Fees Dae op dieselfde 24- uur Sonsomwenteling begin.  

Die
Internasionale Datum Lyn . . .

Die Internasionale
Datum Lyn (IDL) is eenvoudig maar net `n denkbeeldige lyn wat uitgedink
is deur die Internasionale Meridiaan Konferensie in Washington, DC in Oktober
1844 CE. Die Konferensie het bestaan uit sterrekundiges en verteenwoordigers
van 25 lande.<sup>1</sup> Die deelnemers het die eerste IDL geskep met min of
geen inagneming van die eiland nasies wat verdeel sou word nie. Vandag sigsags
die IDL rofweg deur die Stille Oseaan in die omgewing van die 180<sup>o</sup>
lengte meridiaan, wat die wêreld basies in twee Gregoriaanse kalender datums
verdeel. Daar is geen natuurlike verskynsel wat daar gebeur nie, met ander
woorde is dit heeltemal willekeurig. Die plasing van die IDL is gekies omdat
dit presies teenoor die Oorspronklike Meridiaan is (net nog `n algehele willekeurige,
mensgemaakte uitvindsel) en die punt van Gekoördineerde Universele Tyd (GUT) of
Greenwich Meridiaan Tyd (GMT). Dit strek ook grootliks oor die oseaan. Tyd en
datums skakel in mekaar wat blyk om `n ordelike en voorspelbare patroon te
wees, ten volle onafhanklik van bakens in die natuur, baie soos `n masjien wat
opgewen is en net laat gaan is. Soos jy kan sien in die skets aan die
linkerkant, is die IDL en opvolgende tyd sones `n baie komplekse affere.²  Dit was baie onlangs deur die mens uitgedink
en is heeltemal toevallig in die plasing daarvan. Is dit die wyse hoe onse
Liefdevolle Skepper die ontwerp van Sy tyd ingedeel het? Wat sê die Skrifte
aangaande tydsberekening?

En
Elohim het gesê: Laat daar ligte wees aan die uitspansel van die hemel, om
skeiding te maak tussen die dag en die nag; en laat hulle dien as tekens sowel
as vir vaste tye, asook vir dae sowel as vir jare… (Gen. 1:14)

Deur die Skepper se kalender en Sy hemels vasgestelde
ligte in die uitspansel te gebruik, kan niks willekeurig of onbenullig wees
nie. Die maan fases, die sonsopkoms of – ondergang, en selfs die posisie van
die sterre is alles relatief.³ Wanneer die Skepper se Kalender
gebruik word, merk die eerste daglig na die Luni/Solar Konjunksie die begin van
die datum lyn. Dagbreek beweeg dan vorentoe vanaf daardie punt wat die Nuwe
Maan Dag aan die wêreld bring. Hierdie metode sal dan uiteindelik die wêreld in
een 24-uur solar omwenteling verenig wat nie moontlik is met enige ander metode
vir die berekening van Nuwe Maan nie. Hierdie metode herstel die son en die
maan se heerskappy oor die seisoene of mô’ed < Strong`s H4150>, die
maande, die Sabbatte, en die Feesdae. As die “Dagbreek Na Konjunksie” metode
regdeur die eeue sedert die skepping, gehou was, sou daar geen rede gewees het
om die mensgemaakte IDL op te tower nie. Alhoewel Yahuwah se datumlyn, wat ook
Sy “dagbreek lyn” genoem kan word, geografies verander van een maand na die
volgende, is die Dagbreek Na Konjunksie die een lunar metode wat die hele
wêreld wonderbaarlik in een 24-uur son omwenteling verenig. (Dit sal later
bespreek word waarom die Vol Maan nie kan dien as die Nuwe Maan nie. Verwys na
die gedeelte, getiteld “Probleme met die Gebruik van die Dag net na die Vol
Maan”.)

² http://www.en.wikipedia.org/wiki/File:International_Date_Line.png

³ Die posisie van die sterre in
verhouding met die Son en die Maan in verband met Bybelse kalendasie is iets
wat die WLK Span voortdurend studeer.

Beginselvastheid: Deur die Dag teen Dagbreek te Begin
(inteenstelling met sonsopkoms)

`n Bybelse dag begin teen dagbreek, met die vroegste verskyning van lig, en
dit eindig met skemer, met die algehele afwesigheid van lig. In `n
beginselvaste patroon, begin die maand met die eerste dagbreek onmiddelik nadat
die maan belig word en eindig wanneer die maan tenvolle sonder lig is tydens
konjunksie. (Deur nie by magte te wees om die maan se eintlike beligting te kan
waarneem nie, verander nie die realiteit dat dit besig is om plaas te vind nie.
Die lig van die eerste sigbare sekel is net bewys van wat begin plaasvind het onmiddelik
na die maan se konjunksie met die son.)

Die Nuwe Maan: Chodesh (H2320)

Die Hebreeuse word vir “Nuwe Maan” is chodesh (H2320), wat ook vertaal word as
“maand.” Chodesh verskyn vir meer as
270 keer in die Skrifte, maar nie eens eenkeer dui dit op iets wat gesien word
nie (bv. `n sigbare maan, die sekel ens. nie). Maar, die Hebreeuse woord wat
dui op die fisiese, sigbare maan is yerach (H3391, H3393, & H3394). Yerach is 28 keer vertaal as “maan,” en
13 keer as “maand,” maar dit is nooit gebruik vir die aanduiding van Nuwe Maan
nie.

Nota: Daar is `n Hebreeuse
woord vir “sekelmaan” – saharonîm (H7720). Maar, dit word uitsluitlik in
verband met heidense afgodery gebruik. (Rigters 8: 21 & 26; Jesaja 3: 18),
en nooit geassosieer met “Nuwe Maan” of selfs die “maand nie.” Meer daaroor
later. Verwys na die deel hieronder, getiteld “Probleme met die Gebruik van die
Eerste Sigbare Sekel.”

Psalm 81:4

“Blaas die basuin
op nuwemaan, [op die volmaan], in die vasgestelde tyd, [H3677] vir ons feesdag [H2282].”  (Psalm 81: 4, OV)

H3677 (keh’-seh) –
Waarskynlik van H3680; behoorlike vol maan of die volmaan, dit is, sy feestyd:
– vasgestelde (tyd).  (Strong`s Greek & Hebrew Dictionary) ¹

H2282 (khag) – Hierdie woord verwys spesifieks na `n “fees wat gevier word
gepaardgaande met `n pelgrimstog.” (The
Strong`s Expanded dictionary of Bible Words)

Psalm 81: 4,
vertel ons dan twee dinge:

1. `n Basuin (shofar) moes op die
   Nuwe Maan geblaas word.
2. `n Basuin (shofar) moes op die
   volmaan geblaas word, tydens die pelgrimstog fees.

In konteks, praat Psalm 81 omtrent Israel se exodus uit Egipteland.
Dit lyk maar net redelik om tot die slotsom te kom dat die pelgrimstog fees
waarna hier verwys word is die Fees van Ongesuurde Brode, wat op die 15 de dag
van die lunar maand begin het (op dieselfde dag dat die kinders van Israel uit
Egipte gelei was. Sommige het voorgestel dat Psalm 81: 4 verwysend is na die
Fees van Basuine (Nuwe Maan Dag) en die Fees van Tabernakels (wat op die 15 de)
van die sewende maand begin. Dit blyk nie so te wees nie weens die konteks van
die ganse hoofstuk. Want selfs hierdie interpretasie plaas die volmaan aan die
einde van die tweede week op die 15de van die maand. Daar is geen manier om in
eerlikheid hierdie vers te  versoen met
die eerste sigbare sekel metodologie vir die berekening op die 14/15 de van die
maand nie, wat in harmonie is met Psalm 81: 4.( Dit is ook in harmonie met The Writings of Philo. Sien “the
Historical Arguments” hieronder.

¹
Sommige het voorgestel dat keh`seh, wat gebaseer is op die basis woord (H3680; kâsâh), as “versteekte maan” vertaal moet
word, en nie as “vol maan” nie, wat beteken dat die basuin moet blaas wanneer
die maan duister is (bv. konjunksie) om die Nuwe Maan Dag aan te dui. Selfs
hierdie interpretasie is in harmonie met die dagbreek na konjunksie metode van
berekening.

Genesis 1

Duisternis
(`n eintlike tyd segment) het dag een van die Skeppingsweek voorafgegaan. Dit
wil sê dat die heel eerste dag van die heel eerste maand van die Aard geskiedenis
donker was; geen lig het hierdie dag vooruitgegaan nie. Waarom sal ons dan
verwag dat daaropvolgende maande enigsinds moet verskil?

“In die begin het Elohim die hemel
en die aarde geskape. En die aarde was woes en leeg, en duisternis was op die wêreldvloed, en die Gees van Elohim het
gesweef op die waters —- En Elohim het gesê: Laat daar lig wees! En daar was
lig.” (Genesis 1:1-3, RNKJV)

Eségiël 46: 1 &
Die Getuienis van die Natuur

Eségiël
46: 1 stel vas dat daar drie verskillende soorte dae is: (1) Nuwe Maan Dae; (2)
Werks Dae; (3) Sabbat Dae

So sê die Meester Yahuwah: “Die
poort van die binneste voorhof wat na die ooste kyk, moet geurende die ses
werksdae gesluit wees; maar op die Sabbatdag moet dit oopgemaak word; ook moet
dit op die dag van die Nuwe Maan oopgemaak word.” (Sien Eségiël 46: 1.)

(II) Die Historiese Argument

Grafsteen Inskripsies (269 A.D.)

`n Aantekening van die Christelike
oorgangstydperk na die paganistiese kalendasie het behoue gebly in verskillende
grafsteen inskripsies. Een van die oudste gedateerde Christen grafsteen inskripsies
wat in Rome ontdek is, verwys na dies Veneris (dag van Venus). Wat hierdie
spesifieke inskripsie besonders maak is dat dit beide die Juliaanse en
luni-solar kalender datums gebruik. Gedateer 269 A.D. met die woorde:

In die konsulaat
van Claudius en Paternus, op die Nones van November, op die dag van Venus, en
op die 24ste dag van die lunar maand, het Leuces [hierdie gedenksteen] opgerig
vir haar enigste geliefde dogter Severa, en aan U Heilige Gees. Sy het op [die
ouderdom] van 55 jaar, en 11 maande [en] 10 dae gesterf. (E.Dichl, Inscriptiones Christianae Urbis Romae, Vol
1, bl. 18, #11.)

Die Geskrifte van Philo (20 v.C. – 50 n.C.)

Philo (`n Hellenisties Joodse Filosoof uit Aleksandrië) het voor, tydens,
en na onse Verlosser se aardse bediening geleef. Daarom kan ons van die
redenasie uitgaan, dat hy hom sou vertroud gemaak het met die korrekte insig
van Bybelse kalender-berekening.

Philo van Alexandrië, (20 v.C – 50 n.C) kunstenaar André Thevet (1502-1509)

In die onderstaande aanhaling, sê Philo dat die Nuwe Maan feeste
plaasvind wanneer die maan begin
toeneem in lig. Soos voorheen vermeld, word die maan belig onmiddelik na
konjunksie. Ons kan dit wel nie sien nie, totdat die son ondergaan omdat die
maan verberg is deur die skerper lig van die son. Die feit dat ons nie die maan
onmiddelik na die konjunksie kan sien nie, weerlê nie die feit dat dit alreeds
`n nuwe omwenteling begin het en her-belig word nie. Die eerste sigbare sekel
sal dikwels gesien word teen die skemer van die Nuwe Maan Dag, waar sy haar
nuwe lig aan die waarnemer vertoon.

“Deur die orde te volg wat
deur ons aanvaar is, praat ons van die derde fees, die van die nuwe
maan. Eerstens, omdat dit die begin van die maand is, en die begin, hetsy
van getal of van tyd, is dit vereerbaar. Tweedens, want in hierdie tyd is daar
niks in die uitspansel wat van lig ontneem is nie. Derdens, want in daardie
tydperk gee die sterker en belangriker hemelliggaam `n deel van sy nodige hulp aan
die minder belangrike en swakker hemelliggaam; want, ten tyde van die nuwe
maan, begin die son om die maan te
verlig met `n lig wat sigbaar is aan die uiterlike sintuie, en dan begin sy
haar eie skoonheid vertoon aan die wie haar aanskou. . .” Philo, Special Laws II, Seksie 140-142))

In die volgende kwotasie, staaf Philo duidelik dat
Nuwe Maan Dag op konjunksie volg en dat die maande bereken word van konjunksie
na konjunksie.

“Die derde [fees] is dit watvolg op die konjunksie, wat plaasvind op die dag van die nuwe maan in
elke maand.” (Philo, Special Laws, Seksie II (41))

“Dit is die Nuwe Maan, of
die begin van die lunar maand, naamlik die tydperk tussen een konjunksie en
die volgende, waarvan die lengte akkuraat bereken was in die astronomiese
skole.” (Philo, Special Laws II,
Seksie XXVI (140)) Nota: The Hendrickson Publishers uitgawe (1933) van C.D.
Jonge se 1854 vertaling het nie dieselfde inligting wat die Colson vertaling
gee nie. Die aanduidings was dat die konjunksies bevestigend was van die eerste
van die maand.

Philo se verklaring hieronder doen aan die hand dat
die maan haar perfekte gedaantes voltooi (soos byvoorbeeld half maan, vol maan,
drie kwart maan en konjunksie) aan die einde van elke week. Wanneer die
berekening van die dagbreek ná die konjunksie as die aanvang van die Nuwe Maan
Dag geneem word is dit dikwels die geval.

“Weereens, die periodieke
verandering van die maan, vind plaas volgens die nommer sewe, hierdie ster het
die meeste simpatie met die dinge op aarde. En die veranderinge wat die maan in
die hemelruim ondergaan, harmonieer dit grootliks met haar eie
gedaantes op elke sewende dag. In alle gevalle, trek alle sterflike dinge,
soos ek voorheen genoem het, hulle goddeliker karakter van die hemel, en word op
`n wyse beheer wat neig na hul behoud in verhouding met die getal sewe. . . .              “Ooreenkomstiglik, op die
sewende dag, het Elohim alles wat Hy gemaak het, laat rus.”(Philo, Allegorical Interpretation, I, Seksie IV (8-9), Seksie VI (16))

“. . . daar is een beginsel
van denke waarop die maan vol raak of verdwyn in gelyke tussenposes, net soos
dit uitswel en verdwyn in sy illuminasie; die sewe lammers omdat sy haar
volmaakte vorme in tydperke van sewe dae ontvang—die half-maan is die
eerste sewe dae tydperk na haar konjunksie met die son, vol maan in die tweede;
en wanneer sy weer haar ommekeer maak, is die eerste `n half-maan, dan eindig
dit in die konjunksie met die son.” (Philo, Special Laws I (178))

Neem Asseblief
Notisie: Dit is `n ideale voorstelling van die Lunar Maand
wanneer Nuwe Maan Dag bereken word as die Dag Na Konjunksie. Omdat die Maan die
volmaakte Kwartier, Vol, en Konjunksie fases teen enige tyd tydens `n 24-uur
periode bereik, en synde dat die meeste (as dit nie alle) programme/kalenders
`n middernag tot middernag berekening van die dag gebruik, sal jy somtyds sien
dat die volmaakte fases `n dag vroeër of later verskyn, wat hulle nie altyd
perfek in lyn laat nie. Jy sal nodig hê om die tyd van Konjunksie vir jou
spesifieke area op te soek.

Hieronder word ons
interpretasie van Philo se vorige verklaring bevestig. Hier verklaar Philo dat
die maan vol moet wees aan die einde van die tweede week (bv. (die 15de dag van
die lunar maand). Let op: Wanneer die dag na Konjunksie as Nuwe Maan Dag
bereken word, sal die maan vul teen die 14de of 15de van die maand.

“Want daar word in die
Skrifte gesê: Op die tiende van hierdie maand moet hulle elkeen `n lam neem
volgens die families, sodat vanaf die tiende, moet daar aan die tiende gewy
word, dit is aan [Elohim], die offerande wat in die siel toeberei is, wat
illumineer is in twee gedeeltes uit die drie, totdat dit totaal en al verander
is in elke hoedanigheid en `n hemelse prag word nes `n vol maan, in haar
glorie van haar toename aan die einde van die tweede week . . .”( On Mating with the Preliminary Studies, Section XIX,(106))

“En hierdie fees begin op
die vyftiende van die maand, in die middel van die maand, op die dag waarin
die maan heeltemal verlig is, weens die voorsienigheid van Elohim wie
gesorg het dat daar geen duisternis vir daardie dag sal wees nie.” (Philo,
Special Laws II, The Fifth Festival, Section XXVIII (155))

Dit is in perfekte harmonie met Psalm 81: 4. (Sien
“Die Bybelse Argument” hierbo.)

 

• Probleme met die Gebruik van die Eerste Sigbare Sekel Maan (Kliek om te Vergroot.)

• Deur die eerste sigbare sekel metode te gebruik, is
  dit onmoontlik dat die wêreld beginselgetrou die Feeste tydens dieselfde 24-uur
  periode begin.
• Nie beginselgetrou met die heersende beginsels wat die Byelse parameters van `n dag uitlê nie.
• Chodesh, die Hebreeuse woord vir “Nuwe Maan,” is meer as 270 keer in die Skrifte gebruik, maar dit is nie eens een keer gebruik as aanduiding dat iets gesien is nie (bv. die sigbare maan, die sekel, . . .). Die Hebreeuse woord vir “sekel,” saharonîm, word uitsluitlik net gebruik in verbinding met afgodsaanbidding.
• Nie in harmonie met Psalm 81:4 nie.
• Nie in harmonie met Genesis 1 nie.
• Nie in harmonie met Natuurlike (Skeppings) getuienis nie.
• Nie in harmonie met die geskrifte van Philo nie, `n tydgenoot van onse Heiland (20 BC. – 50 A.D.)

Addisionele Inligting vir Bepeinsing

Bande met Babilon

“Die [Babiloniese]
maande het begin met die eerste sigbaarheid van die Nuwe Maan, en in die 8 ste eeu V.C.E. het astronome van die koninklike howe
steeds hierdie belangrike waarneming aan die Siriese konings gerapporteer. Die
Babiloniese maande se name was Nisanu, Ayaru, Simanu, Du’uzu, Abu, Ululu,
Tashritu, Arakhsamna, Kislimu, Tebetu, Shabuta, ,Adaru. Die maand Adaru II was
ingereken ses keer binne `n 19-jaar siklus, maar nooit in die jaar wat die 17
de van die siklus was nie, wanneer Elulu II ingevoeg was. Dus het die
Babiloniese kalender tot aan die einde `n oorblyfsel van die oorspronklike twee
partydige beleid van die natuurlike jaar in twee seisoene, nes die
Babiloniese maande tot die einde werklik lunar gebly het tot aan die einde en
begin wanneer die Nuwe Maan in die aand sigbaar was. Die dag het teen
sonsopkoms begin.” (http://webexhibits.org/calendars/calendar-ancient.html)

Dit moet erken word dat
net omdat dit `n gewoonte in Babilon was, beteken nie dat dit verkeerd is nie.
Nietemin, is dit sekerlik waardig om notisie van te neem dat die Babiloniese
gewoonte van berekening van `n nuwe maand gewentel het rondom die waarneming
van die eerste sigbare sekel. Dit is nie heeltemal ongewoon dat die Jode,
iewers na die eerste eeu, hierdie metode aangeneem het in die plek van die
Bybelse berekening, net soos hulle die onbybelse Babiloniese gewoonte aangeneem
het om die dag te begin teen sononder sowel as die Babiloniese name van die
maande.

Die onderstaande aanhaling
veroordeel sonder weerga sekel maan verering, wat duidelik `n gewoonte was
onder die heidense nasies. Uit regverdigheid, diskwalifiseer dit nie die eerste
sigbare sekel maan metodologie by uitstek vir die berekening van Nuwe Maan Dag
nie, maar dit moet in ag geneem word in die oorweging
van bewyse.

Toe sê Seba en Sálmuna: Staan u self op en val
op ons aan, want soos die man is, is sy krag. Gideon het toe opgestaan en Seba
en Sálmuna gedood, en die maantjies
wat aan die nekke van hul kamele was, het hy geneem. Daarop sê die manne van
Yisra’ el aan Gid’on: Heers oor ons, u sowel as u seuns en u kleinseun, want u
het ons verlos uit die hand van Midyan.” Maar Gid’ on antwoord hulle: Ek wil nie
oor julle heers nie: יהוה
sal oor julle heers.” Verder het Gid’ on vir hulle gesê: Ek wil aan julle `n
versoek doen: Gee nou elkeen vir my die ring uit sy buit!” Want hulle het goue
ringe gedra want hulle was Yishma’ eliete. Toe sê hulle: Ons wil dit graag gee,
en hulle het `n mantel uitgesprei en elke ring van sy buit daarop gegooi. En
die gewig van die goue ringe wat hy gevra het, was sewentienhonderd sikkels goud, behalwe die maantjies en die oorversiersels en die
purper klere wat die konings van Midyan gedra het, en behalwe die kettings om
die nekke van die kamele. (Rigters 8: 21-26, ISR)

Halfmaanvormige oorringe (2500-2400 v.C; Opgrawings uit die “Great Death Pit”, Ur , Mesopotamië)

Argeologiese bewyse maak bekend dat die algemene gebruik van
ornamente in die vorm van die son skyf of omgekeerde sekel maan, `n simbool is
van die godin Ishtar-Astarte, wat deur vroue of diere gedra is om hul
vrugbaarheid te vermeerder (Rigters 8:21).” (New Bible Dictionary, Article “Amulets”, bl. 34)

In dié dag sal יהוה wegneem die sieraad van die voetringe, en die sonnetjies en die maantjies; die oorversiersels en die armbande en die sluiers; die
hoofversiersels en die voetkettinkies en die pronkgordels en die reukflessies
en die towermiddels; die vingerringe en die neusringe; die feesklere en die
manteljies en die tjalies en die handsakkies; die handspieëltjies en die hemde
en die tulbande en die wye mantels. (Jesaja 3:18-23, ISR)

Die Hebreeuse woord (H7720 – saharonîn), wat
hier as “sekel” vertaal is, word slegs drie keer in die Skrifte gevind en elke
keer is dit gebruik in verband met heidense afgodery. (Rigters 8:21 & 26;
Jesaja 3:18). Hierdie woord is nooit geassosieer met die “Nuwe Maan” of selfs
die “maand” nie. Nie een van die geinspireerde skrywers van die Skrifte het sahoronîm gebruik wanneer hulle skryf oor die aangewese feeste
of die maand nie.

“Die sekel maan was `n gunsteling versiersel onder baie volke van  Wes Asië, en dit was aan hulle die
verteenwoordiging van die sterkte en beskerming van die vullende en nie
kwynende maan nie. (Amulets and
Superstitions, E.A. Wallis Budge, bl.213) 
     

“Voordat Jakob na Bethel vertrek om voor Yahweh
te verskyn, het hy sy mense verpig om al hul ‘vreemde gode’ en die ringe in hul
ore (bv. die sekel maan- vormige behangsels), aan hom te gee, en hy het dit
begrawe onder die terpentyn boom wat by Sigem is. [Genesis 35:4]”. (ibid, bl.214)

Dit is goed om te weet dat
Sin, een van die Babiloniese hoofgode verteenwoordig is deur `n sekel.

“Op silindries verseëlde geskrifte, is hy [Sin] uitgebeeld as `n ou
man met `n lang baard met die simbool van die sekel.  . 
.  . Hierdie kultuur van die
maan-god het na ander sentra verskuif, sodat tempels wat aan hom gewei is te
vinde is in al die groot stede van Babilonië en Assirië.” (http://en.wikipedia.org/wiki/Sin_(mythology))

 

Aanbidding
van Sin was ook heersend in Arabië ten tye van Mohamet. Gevolglik, vereer Islam
die sekel tot op hede. Baie godsdienste met Babiloniese
oorsprong vereer die sekel (bv. Rooms Katolisisme, Hinduïsme, Buddhisme, ens.).

  

Die afgodiese gebruike van
die heidense godsdienste, met hul oorsprong in Babilon, staan in skrille
teenstelling met Yahuwah se waarskuwings aan Sy volk.

Neem julle dan terdeë in ag terwille van julle siele –
dat jy ook nie jou oë na die hemel opslaan, en as jy die son en die maan en die
sterre, die hele leër van die hemel, jou laat verlei en voor hulle neerbuig en
hulle dien nie – dinge wat Yahuwah jou Eloah aan al die volke onder die hemel
as erfdeel uitgedeel het. (Sien Deuteronómuim 4: 19.)

Omtrent so 600 jaar voor
die geboorte van ons Heiland, het Yahushua die inwoners van Juda deur die
profeet Jesaja tereg gewys op hul afgodiese gedrag, wat die maak van sekel maan
vormige koeke as `n offergawe aan die “hemelkoningin,” insluit. Betreurenswaardig
dat die manne van Juda hulle nie gesteur het aan die waarskuwing van Jeremia
nie, omdat hulle oortuig was dat hul afgodiese gewoontes hul bron van voorspoed
was.

“Maar vandat ons opgehou het om vir die hemelkoning rook
te laat opgaan en vir haar drankoffers uit te giet, het ons aan alles gebrek
gehad en het ons deur die swaard en die hongersnood omgekom. En as ons vir die
hemelkoningin rook laat opgaan en vir haar drankoffers uitgiet is dit dan
sonder ons mans dat ons vir haar koeke maak om haar af te beeld en drankoffers
vir haar uitgiet?” (Jeremia 44:18-19, OV)

Om haar te aanbid, Liewers, as om haar afbeelding te
maak. Die koeke was in die vorm van `n sekel gemaak as voorstelling van die
maan.” (Barnes Commentary)

“Sekel vormige koeke was aan die maan geoffer.” (Jamieson- Fauset- Brown Commentary)

Regdeur die Skrifte word sekel verering
uitsluitlik vermeld in verband met afgodery en Israel se aanneming van heidense
gewoontes.

 

• Probleme met die Gebruik van die Dag wat volg op die Vol Maan (Kliek om te Vergroot.)

Die Dag wat volg op die Vol maan

Daar is nie `n enkele flenter getuienis om
die veronderstelling te ondersteun dat die Vol Maan die baken vir Nuwe Maan Dag
is nie. Diegene wie leer dat die Vol Maan die Nuwe Maan is, leer dit omdat dit
grootliks gebaseer is op vier veronderstellings/interpretasies. Ons sal nou in
`n kort opsomming na elkeen van hulle kyk.

Volgens
diegene wie voorstaanders is van die berekening van Nuwe Maan Dag deur die Vol
Maan. . .

(1) Bewering: “ `n Algehele sonsverduistering het teen middag plaasgevind (en vir
drie ure aangehou  –  Matt. 27:45) die dag toe Yahushua gekruisig
was (op die veertiende van die lunar maand). `n Sonsverduistering kan slegs
tydens konjunksie plaasvind. Daarom moes die maand met die vol maan begin het.”

Die Probleem/Veronderstelliing: Hoewel dit korrek is dat `n sonsverduistering slegs kan plaasvind
wanneer die maan in konjunksie is (direk tussen die aarde en die son), word `n
baie duidelike probleem ondervind met die veronderstelling in die feit dat daar
geen algehele sonsverduistering in Jerusalem in die Lente van 31 AD was nie.¹
(http://eclipse.gsfc.nasa.gov/phase0001.html)2  As`t ware was Jerusalem nie in die weg van `n
totale sonsverduistering tydens die eerste eeu nie. Nog `n onweerlegbare feit
wat die veronderstelling wind uitmoker is dat sonsverduisterings oor die
algemeen net vir 7-8 minute duur, nie 3 ure nie. “Die langste algehele
sonsverduistering gedurende die 8,000 jaar  periode vanaf 3000 VC tot 5000 AD sal op  die 16 de Julie 2186 plaasvind, wanneer totaliteit
vir 7  min  29  s.
sal duur.” (http://en.wikipedia.org/wiki/Solar%20eclipse)  Die duisternis wat oor die
land gekom het tydens die Kruisiging was `n wonderwerk, en kan nie toegeskryf
word aan enige natuurlike gebeurtenis nie. Deur aan te voer dat `n algehele sonsverduistering
was, wat drie ure geduur het, ten tyde van Yahushua se kruisiging is onmoontlik
en kan nie eens deur een bewysstuk, bevestig word nie.

---

¹ Die 70 Week Prophesie (Daniël
9) is ter bevestiging van Yahushua se Kruisiging.

² Om meer spesifiek te wees, word die voorgestelde metode om die Nuwe
Jaar te bereken, ondersoek in punt #2 (hier onder) vereis dat `n algehele
sonsverduistering moes plaasgevind het teen die middag uur in Jerusalem op 10
April 31, AD. Daar was nie so `n gebeurtenis nie. Hierdie aanspraak kan nie eens deur een so `n bewys gestaaf word nie.

(2) Bewering:`n Noukerige ondersoek van die Griekse woord
wat as ‘duisternis’ in Lukas se geskrifte aangaande die Kruisiging vermeld dat
die son verduister was deur die maan,
wat slegs kan gebeur tydens konjunksie.”

“En die son is verduister, en die voorhangsel van
die tempel het middeldeur geskeur.” Lukas 23:45, OV)

Sommige voorstaanders in
die gebruik van die Vol Maan, het aangevoer dat die woord in die  sitaat wat as “verduister” vertaal word, die
Griekse woord ekleipõ is [Strong`s
G1587], die basis woord vir ons moderne “eklips”. Hulle voer aan dat dit bewys
is van `n sonsverduistering wat die land in donkerte gehul het tydens die
Kruisiging. Soos bespreek in die vorige punt (#1), is dit `n absolute
onmoontlikheid. Die duisternis wat die land tydens die Kruisiging omsluit het,
was `n bonatuurlike verskynsel, die getuienis van Yahuwah. Laat ons nietemin
die probleme van hierdie veronderstelling ondersoek.

Die
Probleem/Veronderstelling: Die woord in hierdie
sitaat wat as “verduister” vertaal word is skotizõ[Strong`s G4654], nie ekleipõ [Strong`s
G1587].

“En [G2532] die [G3588] son [G2246] was verduister  [G4654], en
[G2532] die [G3588] voorhangel [G2665] van die [G3588] tempel [G3485] was
geskeur [G4977] middeldeur [G3319]” (Lukas 23:45,OV)

Skotizõ beteken eenvoudig net om met duisternis te bedek, om donker te maak,
om in donkerte gehul te wees, . . .” Dit kan verwys na figuurlike duisternis
(bv. Ef. 4:18) of letterlike duisternis
(bv. die hemelliggame; Open. 8:12). Ekleipõ, hoewel dit die grondwoord is
vir ons moderne “eklips” en kan verwys na `n eklips van die son, beteken dit
oor die algemeen “faal, om uit te laat, sonder, verby gaan,  . . .” Niks aangaande hierdie woord is
spesifiek tot die son of die hemelse liggamme nie.

Ekleipõ, word in net drie sitate in die Skrifte gevind, nie een daarvan wat
spesifiek is tot die maan se omwentelinge relatief tot die son nie:

“En Ek sê vir julle: Maak vir julle vriende deur die onregverdige
Mammon, sodat wanneer julle die lewe
verlaat [G1587 – ekleipõ], hulle jul in die ewige tente kan
ontvang.” (Lukas 16:9, OV)

“Maar Ek het vir julle gebid dat jou geloof nie ophou [G1587 – ekleipõ] nie, en as jy eendag bekeerd is,
moet jy jou broeders versterk.”  (Lukas
22: 32, OV)

“En soos `n mantel sal U hulle toerol, en hulle sal verander word,
maar U bly dieselfde, en U jare het [G1587]-ekleipõ],  geen einde [G1587 – ekleipõ] nie.”
(Hebreërs 1:12, OV)

Selfs in die lig van die gewone gebruik/betekenis van hierdie woord (ekleipõ), wat wat onweerlegbaar die aanspraak
wat ondersoek word weerspreek, dit moet herhaal word dat hierdie woord nie eens
te vinde is in die proefteks nie, wat aangewys is om die Vol Maan te ondersteun
in die berekening van die Nuwe Maan Dag metode, tenspyte van wat sommige
beweer.

(3) Bewering:  “Die vrou
van Openbaring 12, wat met die son geklee was, en die maan onder haar voete, en
op haar hoof `n kroon van twaalf sterre is die aankondiging van Nuwe Jaars Dag.
Vir een dag elke lente, word die konstelasie van Virgo waargeneem waar sy opkom
in die ooste met die Vol Maan onder haar voete. Sy word beskryf as “met die son
beklee” in die sin dat dit nie heeltemal donker buite is nie wanneer hierdie
verskynsel plaasvind. Sy het twaalf sterre op haar hoof, wat beteken dat sy die
hoof van die jaar is. Dus is die Vol Maan onder Virgo se voete die baken vir
die Nuwe Jaars Dag, en die begin van die Nuwe Jaar.”

“En `n groot teken het in die hemel verskyn, en daar was
`n groot vuurrooi draak met sewe koppe en tien horings, en op sy koppe sewe
krone.” (Openbaring 12:1, OV)

Die Probleem/Veronderstelling:Nêrens in die teks word dit hoegenaamd genoem dat hierdie
verskynsel die baken is vir die Nuwe Maan Dag nie. Nóg sê hierdie teks dat die
vrou op `n “vol maan” staan nie. As ons elke besonderheid van die beskrywing
moet evalueer aangaande die vrou, dan 
moet ons dit erken dat bykomend dat sy op die maan staan, sy geklee is
met die son. Liefs as om `n vrye interpretasie te hê van “geklee met die son”
dat dit beteken dat dit nie heeltemal donker was nie toe hierdie verskynsel plaasgevind
het, dalk moet ons kyk vir `n tyd toe Virgo (“die maagd”) letterlik geklee was
met die son (met die son wat halfpad deur die konstellasie is) met die maan
onder haar voete. Is daar só `n verskynsel? Ja, dit gebeur elke herfs, dikwels
(maar nie altyd nie) val dit saammet die Sewende Maand.

Maagd: Hierdie verskynsel vind elke Herfs in een maansomwenteling plaas. Maar niks in die teks dui daarop dat enigiets te doen het met Nuwe Maan Dag of die Nuwe Jaar nie. Diegene wie die Vol Maan berekening verdedig gebaseer op die gedeeltelike vervulling van hierdie beskrywing (Open. 12 :1) in die Lente bou uitsluitlik op valse veronderstellings en vermoedens.

Terwyl Openbaring 12:1 `n goddelike bevestiging is dat die ware ekklesia regdeur die geskiedenis staat
gemaak het op die Son, Maan, en Sterre vir die vasstelling van die Sabbat en
die Hielige Dae, nêrens in die teks is dit selfs geimpliseer dat die beskrywing
van vrou enigiets te doen het met Nuwe Maan Dag of die begin van die jaar nie.¹
Hulle wie poog om Openbaring 12 te gebruik as bewys vir Vol Maan berekening,
alhoewel hulle goeie bedoelings het, is besig om te voeg by hierdie teks en is
besig om hulle interpretasie uitsluitlik op spekulasie te baseer.

---

¹ `n Ander probleem met die veronderstelling dat
Vol Maan onder die Maagd se voete die teken is om die Nuwe Jaar te begin is dieaxial presessie. Omdat die eweninge weswaarts beweeg saammet die
ekliptiese verwantskap met die vasgestelde sterre, dryf die tydsberekening van
hierdie verskynsel (vol maan onder die voete van Maagd) stadig maar seker.
Deesdae verskyn hierdie verskynsel in die algemeen in laat April of vroeg in
Mei. Slegs 2000 jaar gelede, het hierdie selfde gebeurtenis verskeie weke
vroeër plaasgevind, laat in Maart of vroeg in April. As ons vorentoe versnel
vir 2000 jaar van nou af deur die huidige presessie te gebruik , sal hierdie
verskynsel nie plaasvind tot in die laat Mei of die vroeë tyd van Junie nie.

(4) Bewering:  “Psalm 81:4 sê dat die basuin op die Vol Maan geblaas moet word
omdat dit die Nuwe Maan is.”

“Blaas die basuin op Nuwe Maan, in die vasgestelde tyd [H3677] op volmaan vir ons feesdag [H2282].” (Psalm 81:4, OV)

H3677 (keh`- seh) –
Waarskynlik van H3680; behoorlike volle vol maan, dit is , haar feestyd:
-vasgestelde (tyd) (Stong`s Greek &
Hebrew Dictionary)¹

H2282 (khag) – Hierdie woord
verwys spesifiek na `n “pelgrims fees.” (The
New Strong`s Expanded Dictionary of Bible Words)

Die Probleem/Veronderstelling: Nêrens in die Skrifte word Nuwe Maan Dag `n khag in die Skrifte genoem nie. Sommige wie hierdie metode
voorstaan sal aanvoer dat dit nie waar is nie deur te verwys na Hosea 2:11 en Esegiël
45:17, maar die “nuwe mane” in hierdie tekse word afsonderlik van die
Sabbatte en khag(s) genoem. Selfs as
na nuwe maan dae verwys was as khag (s), is daar `n tweede hindernis in
hierdie gedeelte wat nie opgelos kan word deur hulle wie leer dat Psalm 81:4
bewys dat die basuin geblaas moet word op die Vol Maan omdat dit die Nuwe Maan
is nie: In konteks praat Psalm 81 oor Israel se exodus uit Egipte. Die
waarskynlikste interpretasie van vers 4 is dat dit verwys na die vol maan wat
saam val met die Pasga en die Fees van Ongesuurde Brode. (Israel was uit Egipte
tydens die nag uitgelei (Deut.16:1)
op die eerste dag van die Fees van Ongesuurde Brode (Num. 33:3) – op die 15 de.)

“En Ek maak `n einde aan al haar
vreugde, haar feeste [khag], haar
nuwemane en haar sabbatte, ja, aan al haar feestye.” (Hosea 2:10, OV)

“En op die vors
rus die verpligting van die brandoffers en die
spysoffer en die drankoffer op die feeste en op die nuwemane en op die
sabbatte, op al die feestye [khag] op
die huis van Israel; hy moet die sondoffer en die spysoffer en die brandoffer
en die dankoffers berei, om versoening te doen vir die huis van Israel.”
(Eségiel 45: 17, OV)

`n Sterk bewys teen die Vol
Maan as die baken vir die Nuwe Maan Dag word waargeneem wanneer die
tydsberekening van die feeste in ag geneem word. Twee belangrike pelgrims
feeste vind plaas op die 15 de van die maand. Dit is die Fees van Ongesuurde
Brode en die Tabernakel Fees. In Sy goddelike voorsienigheid, het Yahuwah dit
so vasgestel dat hierdie feeste saamval met die Vol Maan, om die ongerief van
reise waarmee Sy volk te doen sal kry, te vergemaklik. Onse liefdevolle Vader
is `n Eloah van detail, en niks ontgaan Sy aandag nie. Wanneer Hy `n
pelgrimstog vereis, begelei Hy die tydsberekening so dat dit vir Sy volk die
beste sal wees.<sup>2</sup> Dit sien ons ook in die feit dat daar geen pelgrimstogte
in die Winter is nie. Dus, as Hy versigtig was in die bevel om `n pelgrimstog
in die Winter af te kondig, sou Hy ook liefderyke voorsienigheid beoefen het om
te voorkom dat `n pelgrims fees `n vereiste is wanneer die maan byna heeltemal
donker is.

---

¹ Sommige het voorgestel dat
‘keh`seh’ gebaseer op sy basis woord (H3680; kâsâh) as “versteekte maan”vertaal
moes word in teenstelling met “vol maan,” wat beteken dat die basuin geblaas
moet word op wanneer die maan verduister is. (bv. konjunksie) om Nuwe Maan Dag
aan te dui. Selfs hierdie interpretasie is in harmonie met die dagbreek na
konjunksie metode van berekening.

² Deur die Vol Maan berekening te
gebruik, sal die tweede Sabbat van elke maand, insluitende die spesiale
Sabbatte van die Fees Dae van Ongesuurde Brode en die Tabernakel Fees,
plaasvind in totale duisternis.

Die Nuwe Maan:
Chodesh (H2320)

Die Hebreeuse woord wat in die Skrifte as “nuwe maan”
vertaal word, is chodesh [H2320]. Die oorsprong van chodesh is chadash
[H2318], met die volgende betekenis: “nuut wees, hernu, herstel.”

`n Baie duidelike geskilpunt word uitgebring met die
berekening van Nuwe Maan Dag as die Vol Maan, met die dat die maan vanaf dag
een afgeskeer word (besig is om lig te verloor), en nie hernu, word nie.
Onmiddelik nadat die maan vol geword het, begin dit om lig weg te gee. Dit
beteken dat tussen die aand dat die Nuwe Maan aangekondig is en die oggend wat
as “Nuwe Maan Dag” erken is, het die maan alreeds begin om lig te verloor, en
sal voortdurend lig verloor tot in die middel van die maand, waarna dit weer
sal begin om lig op te bou.Die Vol Maan berekening daag alle logika uit en is
nie reg aangaande die betekenis van die woord(e) – chodesh/chadash, nie.

Onderskeiding van
Dae deur die Verskynsels van die Maan 

Iets anders wat hier
notisie van geneem moet word is dat daar een of twee donker dae sal wees in die
middel van die maand wanneer die Vol Maan berekening gebruik word, die kwartier
fases sal nie op gereelde basis die Sabbatte aandui nie. Met die berekening van
Nuwe Maan Dag as die Vol Maan¹ , raak die daaropvolgende fases van
die maan veranderlik en onvoorspelbaar, wat die maan beroof van sy goddelike
rol as `n baken, en wat die betroubare identifikasie van die dae deur die
verskyning van die maan baie moeilik maak, indien nie onmoontlik nie.

---

¹ Dit
is goed om te noem dat die maan kan vir meer as een dag vol lyk elke maand. Dit
sal die beginselgetroue berekening vir waarnemers baie moeilik maak.

Terwyl
daar ander sekondêre aanhalings voorgelê is deur die voorstaanders van die Vol
Maan berekening, verdien hulle geen aandag nie, omdat almal, (sonder
uitsondering) niks meer is as die openbaarder se pogings om hul veronderstellings
in die teks te forseer nie. Daar is nie `n enkele teks ter stawing van die Vol
Maan berekening nie.

 

• Eerste Sigbare Sekel Maan: `n Ondersoek van die Beweerde Historiese Bewyse (Kliek om te Vergroot.)

Een feit is verseker, die metode wat gebruik was om Nuwe Maan
Dag te bereken in die dae van Yahushua was die korrekte een. Daar is geen aanduiding
in die Nuwe Testament dat daar ooit `n dispuut was oor wanneer die Sabbatte en
Fees Dae plaasvind nie. Dit is dan duidelik dat die metode toe in gebruik
korrek was omdat dit deur Yahushua onderskryf was.

Baie
opregte lunar Sabbatariërs haal dikwels die Joodse mondelingse tradisies (bv.
die Babiloniese Talmoed) aan as bewys dat die eerste sigbare sekel gebruik was
in Yahushua se tyd om Nuwe Maan Dag te bereken. Maar is die Talmoed betroubaar?
Kan ons, met Hemelse seëninge, alle kontrasterende bewyse wegvee  ten gunste daarvan om  hoofsaaaklik te bou op die mondelngse
tradisies van hulle wie hul oorsprong het in die Fariseërs?

Die Talmoed bestaan hoofsaaklik uit twee gedeeltes: (1)
Mishna: Eerste groot uitgawe van die Joodse mondelingse tradisies, 220 AD; (2)
Gemara: Rabbynse analises van die kommentaar op die Mishnah, c. 500 AD. In die
Mishnah vind ons dat baie reëls, regulasie en verwysings wat verwys na die
Rabbynse hof rol in die ondervraging van getuienisse om vas te stel of die nuwe
maan waargeneem was. Byvoorbeeld:

“Die volgende is onbevoeg as getuies: om dobbelsteentjies te
gooi, woekeraars, duiwe tellers, diegene wie te doen het met die sabbatsjaar,
en slawe. Dit is die maatstaf, alle bewyse wat nie aanvaar kan word van `n vrou
nie, kan nie van bogenoemdes aanvaar word nie. . . . Wanneer getuienisse opreis
is vir `n dag en `n nag, sal dit wettiglik wees om die Sabbat te oortree deur
op hierdie dag te reis, om hul bewys te lewer aangaande die verskyning van die
maan.” (Babilonian Talmud, Section Moed, Rosh
Hashana, Hoofstuk I, http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsourceTalmud/rh1.html)

Nota: Bovermelde
aanhaling maak eintlik geen sin in die konteks van Bybelse luni-solar
berekening nie. Die vroegste dat die maan waargeneem kan word deur
die eerste sigbare sekel metode te gebruik moet die sonondergang van die laaste
Sabbat (die 29 ste) wees. Dit maak dan geen sin, om toegewings te maak vir
iemand om op die Sabbat te reis om te getuig dat hulle die maan waargeneem het
voordat `n maan ooit sigbaar sal wees nie. Dus verdedig die Talmoed nie die
Bybelse kalender nie. Dit bevorder liewers die Babiloniese kalender beginsels
(bv. sonondergang tot sonsondergang dae) en heidense berekenings beginsels (bv.
Saterdag Sabbat).

“Daar
was `n uitgestrekte plein in Jerusalem bekend as Beth Ya`azeq, waar al die
getuies ontmoet het, waar hulle deur die Beth Din ondervra was. Groot feeste
was daar gemaak vir (die getuies) om hulle aan te moedig om gereeld te
kom.  . 
.  . Hoe was die getuies ondervra?
Die eerste paar was eerste ondervra. Die oudste was eerste bekend gestel, en
hulle het aan hom gesê: Sê vir ons in watter vorm jy die maan gesien het, was
dit agter of voor die son? Was dit noord of suid (van die son)? Wat was sy hoek
ten opsigte van die horison? Aan watter kant was sy helling? Wat was die wydte
van sy skyf? As hy antwoord dat dit voor die son was, was sy bewyse nutteloos.
Darna het hulle die jonger (getuie) voorgestel wie dan ondervra was; as daar
gevind word dat hul getuienis ooreenstem, was dit as waardig aanvaar; die
oorblywende pare (getuienisse) was dan leidende vrae gevra, nie omdat hul
getuienis nodig was nie, maar net om hulle nie teleurgesteld  verlof te gee om te gaan nie. .  .  .” (Babilonian Talmud, Section Moed, Rosh
Hashana, Hoofstuk II, http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Talmud/rh1.html)

“R
Gamaliel het aan sy muur van sy bo vertrek, `n tablet gehad, wat die verskeie
te sê: ‘Het jy die maan soos die figuur gesien of soos dié een?” (Ibid.)

Maar,  die Talmoed verdedig baie onBybelse
leerstellings. Byvoorbeeeld:

Vier beginperiodes vir die jaar – Daar
is vier Nuwe Jaars dae, nl.: Die eerste van Nissan is die
Nuwe Jaar vir (die troonbestyging van) konings en vir (die gereelde rotasie
van) die feestelikhede; die eerste van Elul is Nuwe Jaar vir die vee – tiende,
maar volgens R. Elieser en R. Simon, is dit op die eerste van Tisri. Die eerste
van Tisri is Nuwe Jaars Dag, vir gewone jare, en vir sabbatiese jare en
jubilees; en ook vir die plant van bome en van kruie. Op die eerste dag van
Shebhat is die Nuwe Jaar vir bome, volgens die skool van Shammai; maar die
skool van Hillel sê weer dat dit op die vyftiende van dieselfde maand is.” [Let
Wel: Die Babiloniese name van die maande.](http://www,jewishvirtuallibrary,org/jsource/Talmud/rh1.html)

Saterdag Sabbat met `n
(sonsondergang tot sonsondergang berekening) – “Die Rabbis het geleer dat: Mens moet nie
`n brief met `n Heiden op `n Vrydag stuur, tensy hy `n sekere bedrag eis vir
die aflewering daarvan nie.Sou só `n vereiste nie gemaak is nie, sê die Beth
Shamai,  dat dit nie afgelewer moet word
nie, tensy die boodskapper die huis waar dit afgelewer moet word (voor
sonsondergang) kan bereik; nogtans hou die Beth Hiiel vol: Hy mag dit doen
as die boodskapper tyd het om die huis te bereik die naaste aan die stadsmuur
waar die brief afgelewer moet word.” (Babilonian
Talmud, Section Moed, Shabbat, Hoofstuk II, (http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Talmud/shabbat1.html)

Was
`n Saterdag Sabbat (Vrydag aand tot Saterdag aand) ooit onderhou deur Yahuwah
se getroues tydens Yahushua se aardse bediening? Nee, beslis nie. Die Skrifte is duidelik dat Yahuwah se kalender
luni-solar is, en dat `n Bybelse dag met dagbreek begin, nie met sonsondergang
nie. Die onBybelse Saterdag Sabbat was duidelik aangeneem deur die skrywers van
die Talmoed na die eerste eeu, nes soos
in die geval van die Babiloniese gebruik om die dag te begin met sonsondergang.Hierdie
feit kan nie genoeg beklemtoon word nie. Ons weet met sekerheid dat
hierdie onBybelse gewoontes eers ná die tyd van Yahushua aangeneem is, nogtans
is hulle daar, sy aan sy met dieselfde skrywers se getuienis dat die Nuwe Maan
bereken was deur die eerste sigbare sekel. Dit lyk nie redelik of
verantwoordelik om voor te stel dat ons die eerste sigbare sekel metodologie
(en beweerde geskiedenis) moet aanneem waarmee die skrywer van die Talmoed
verbind is, terwyl ons die volle kennis het dat dieselfde groep indiwidue
leerstellings neergeskryf het wat `n antitesis is van die eenvoudige
leerstellinge van  Skrifte. Dit is
duidelik dat die Talmoed nie `n vertrouenswaardige weerspieëling van die Joodse
ekonomie tydens die vroeë bediening van Yahushua was nie.

Die Babiloniese Talmoed, volgens die rabbis wie dit neergeskryfhet, is verhewe bo die Bybel in die waardigheid aan gehoorsaamheid! “Daar staan geskrywe [Ecclesiastes xii. 12]:  .  .  .Dit beteken: ‘My seun, wees versigtig in die onderhouding van die rabbynse gebooie (selfs meer dan die bybelse): want terwyl die bybelse gebooie vir die meeste van die tyd positief en negatief is .  .  . is die rabbynse gebooie, tensy geskend, sal dit die doodstraf insluit.” (The Babilonian Talmud, Deel Moed, Erubin 21b, Hoofstuk II, http://www.jeweishvirtuallibrary.org/jsource/Talmud/eruvin2.html)

Wat nog in die Talmoed ingesluit is, is `n
ontsagtlike lys van byna elke handeling denkbaar wat óf toegelaat word óf
verbied word op die Sabbat – volgens die
rabbis. Die Talmoed is uit essens `n samestelling van die beperkinge en
tradisies wat deur die Fariseërs uitgedink is. Hoeveel waarde kan ons aan `n
boek heg waarvan die fondasie gelê is op niks meer as die mondelingse tradisies
van diegene wie die Lam van Yahuwah verwerp en die Lig van die wêreld op sy
gesit het.

“Toe het die skrifgeleerdes en die Fariseërs na Yahushua gekom, die
wat in Jerusalem was, en sê, Waarom oortree u dissipels die oorleweringe van
die voorvaders? Want hulle was nie hulle hande wanneer hulle brood eet nie.
Maar Hy het hulle geantwoord en vir hulle gesê, Waarom oortree julle ook die
gebooie van Elohim deur julle tradisies?” (Matthéüs 15:1-3, RNKJV)

Ons moet nooit
gehoorsamer wees aan tradisie as wat verwag word nie. Alhoewel al die beskikbare inligting in ag geneem
moet word in die volvoering van `n openhartige ondersoek, moet ons altyd die
bron in ag neem en ons getrouheid stel aan die magdom van bewyse, selfs as die
slotsom nie ooreenstem met ons veronderstellings nie.

Alhoewel baie geskiedkundiges, ensiklopedië, en
Bybel woordeboeke getuig dat die maand met die eerste sekel begin, gee nie een
enige ware bewyse om daardie aanspraak te staaf nie. Dit blyk te wees dat hulle
meerendeels op tradisie steun, soos
die skrywers van die Universal Jewish Encyclopedia geredelik erken.

“Min
is bekend van die prosedure aangaande die vasstelling van die kalender tot met die 2de eeu C.E.,toe `n beskrywing
gegee was van die tradisionele gewoontes,
het dit as sulks gelei: Op die dertiende dag van die maand het `n raad
byeengekom om die getuienisse van getuies te ontvang dat hulle die  nuwe maan gesien het. As twee getroue getuies
getuig dat hulle die maan waargeneem het, kondig die raadsitting aan dat die
nuwe maand op daardie dag begin . . . Maar as geen getuienis verskyn nie, was
die nuwe maan beskou as dat dit op die dag na die dertigste sal begin.” (Universal Jewish Encyclopedia, p.632

)

Die feit hier is
eenvoudig maar net dat: Ons nie as verantwoordelike Bybel studente, eksklusief
net bou op die Joodse mondelingse tradisies nie, terwyl alle ander bewyse onder
die spreekwoordelike mantel bedek word nie. Ons moet ons in ernstige gebed wy
aan die magdom van bewyse, waar dit
ookal mag lei.

---

¹ Sommige het veronderstel dat die Babiloniese gewoonte van die onderhouding van `n Saterdag Sabbat en om die dag teen sonsondergang te begin deur die Jode geleer was tydens hul Babiloniese gevangenisskap. Dit is sekerlik `n moontlikheid. Maar ons kan verseker wees dat Yahushua nie hierdie en ander onBybelse gewoontes onderskryf het nie. Die punt hier is eenvoudig net dat leerstellinge deur die Talmoed onderskryf is nie `n vertrouenwaardige weerkaatsing is van die hoofstroom Joodse ekonomie was tydens Yahushua se aardse bediening nie. Met dit vasgestel, kan ons nie die Talmoed met verantwoordelikheid gebruik om die gebruik van die eerste sigbare sekel te regverdig nie. 

 

“Beproef alle dinge; behou die goeie.” (1Thess.
5:21)